معنی غوغاطلب در فرهنگ فارسی عمید

آشوب طلب، فتنه جو

معنی غوغاطلب در لغت نامه دهخدا

آنکه غوغا و فتنه جوید. فتنه جو. مفسده جو. غوغاگر. فتان. رجوع به غوغا شود

غوغایی، غولدنگ، فتنه انگیز، فتنه جو، ماجراجو، ماجراطلب، مفسده جو، واقعه طلب، متضاد: آرامش طلب، صلح جو، مصلح

آشوب طلب، فتنه جو

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ واژه مترادف متضاد

(غَ / غُو طَ لَ)

عمل شخصی غوغاطلب. فتنه جویی. فتنه گری. رجوع به غوغا و غوغاطلب شود

غوغا خواه غوغا گر آنکه فتنه جوید فتنه جوی مفسده جو

عمل غوغا طلب فتنه جویی