ابن ملامحمد حسین فسایی. گاهی شعر می سراید. از اوست: سر بلندی، خاکساری با هنرور کردن است آبرو را حفظ کردن سنگ گوهر کردن است با قد خم گشته بی طاعت کشیدن آه سرد تکیه بر پشت کمان و تیر بی پر کردن است جان خودسازم فدای مصرع صایب کمال جان نثار یار کردن خاک را زر کردن است. (تذکرۀ نصرآبادی ص 202)
ابن ملامحمد حسین فسایی. گاهی شعر می سراید. از اوست: سر بلندی، خاکساری با هنرور کردن است آبرو را حفظ کردن سنگ گوهر کردن است با قد خم گشته بی طاعت کشیدن آه سرد تکیه بر پشت کمان و تیر بی پر کردن است جان خودسازم فدای مصرع صایب کمال جان نثار یار کردن خاک را زر کردن است. (تذکرۀ نصرآبادی ص 202)
لغتاً به معنی جزای خدایی است. او حاخامی از حاخامهای یهود و یکی از اجزای سنهدریم و نبیرۀ هلیل (حاخام مشهور) است. وی مدت 32 سال رئیس مجلس بود. رجوع به قاموس کتاب مقدس ص 638 شود
لغتاً به معنی جزای خدایی است. او حاخامی از حاخامهای یهود و یکی از اجزای سنهدریم و نبیرۀ هلیل (حاخام مشهور) است. وی مدت 32 سال رئیس مجلس بود. رجوع به قاموس کتاب مقدس ص 638 شود