معنی غلیزک - جستجوی لغت در جدول جو

فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

آب لزجی که از دهان انسان یا حیوان خارج می شود، غلیزآب، غلیزآبه

(غَ زَ)

غلیژن. (برهان قاطع). غریزن یعنی گل سیاه که ته حوض ماند. (فرهنگ رشیدی) (انجمن آرا). رجوع به غلیژن و غریزن شود

لجن و لای سیاهی که در ته حوض ها و جویها و تالابها به هم رسد خلاب

لعاب دهان بچه، لعاب

((غَ یا غِ))

گلیز، آب دهان بچه