- غارالارض (رُ لْ اَ)
بیب. ذاقنی الاسکندرانی. دافنی. رجوع به ذافنی شود
معنی غارالارض - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ رُلْ اَ)
لغت نامه دهخدا
جعده. ادیانطن. پرسیاوشان. شعرالجبار. لحیهالحمار. شعرالجن. وصیف. ساق اسود. کزبرهالبثر. شعرالخنازیر. جعدهالقنا. ساق الوصیف. شعرالغول. (یادداشت مؤلف). سانقه. شعرالغول. (از ذخیرۀ خوارزمشاهی). نباتیست که بابیخ از زمین برخاسته شود و رنگ او سرخ بود که به سیاهی زند. (از تذکرۀ صیدنۀ ابوریحان بیرونی درباره شعرالغول). گیاهی است بی ساق و ثمر و منحصر در اوراق خشن شبیه به سرخس و مایل به سیاهی و بیخش سیاه و پرریشه، و آن غیر از پرسیاوشان است و در تنقیۀ سینه قوی تر از آن است. (از تحفۀ حکیم مؤمن در مادۀ شعرالغول). و رجوع به پرسیاوشان و مترادفات دیگر شود
ده مست از گیاهان غار اسکندریه گیاهی است از تیره سوسنی ها که بصورت درختچه و همیشه سبزاست و در حقیقت یکی از گونه های کول خس بشمار میرود. برگهایش در از و میوه اش کروی شکل و قرمز و باندازه آلبالوی کوچکی است. عصاره اندامهای سبز این گیاه وهچنین جوشانده اش بعنوان مدر و قاعده آور در طب قدیم استعمال میشده است قفندر دفنه اسکندارنی خاواذاقی خامادافنی حب النار قافندار قفاندار غاراسکندریه
