- غادف (دِ)
کشتیبان. (منتهی الارب). ملاّح > یمانیه
معنی غادف - جستجوی لغت در جدول جو
- غادف
کشتیبان ملوان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
موضعی در عمان که بسبب زیادی غاف در آن بدین اسم نامیده شده است، عبیداﷲ بن الحر گفته است:
جعلت قصورالازد مابین منبج
الی الغاف من وادی العمان المصوب
بلاد نفت عنها العدو سیوفنا
و صفره عنها نازح الداراجنب
یرید بصفره ابا المهلب بن ابی صفره ... و قال مالک ابن الریب:
من الرمل رمل الحوش او غاف راسب
و عهدی برمل الحوش و هو بعید،
و قال الفرزدق و کان المهلب حجبه:
فان تغلق الابواب دونی و تحجب
فمالی من ام بغاف و لاأب
و لکن اهل القریتین عشیرتی
و لیسوا بواد من عمان مصوب
و لما رأیت الازد تهفوا لجامهم
حوالی مزونی خبیث المرکب
مقلده بعدالقلوس اعنه
عجبت و من یسمع بذلک یعجب،
(معجم البلدان ذیل غاف)
جعلت قصورالازد مابین منبج
الی الغاف من وادی العمان المصوب
بلاد نفت عنها العدو سیوفنا
و صفره عنها نازح الداراجنب
یرید بصفره ابا المهلب بن ابی صفره ... و قال مالک ابن الریب:
من الرمل رمل الحوش او غاف راسب
و عهدی برمل الحوش و هو بعید،
و قال الفرزدق و کان المهلب حجبه:
فان تغلق الابواب دونی و تحجب
فمالی من ام بغاف و لاأب
و لکن اهل القریتین عشیرتی
و لیسوا بواد من عمان مصوب
و لما رأیت الازد تهفوا لجامهم
حوالی مزونی خبیث المرکب
مقلده بعدالقلوس اعنه
عجبت و من یسمع بذلک یعجب،
(معجم البلدان ذیل غاف)
بیل کشتی، (منتهی الارب)، چوبی که به هر طرف کشتی بندند و حرکت دهند تا کشتی روان شود و آن را بال کشتی گویند، پاروی کشتی
نوعی از درخت که میوه اش نیک شیرین باشد یا آن ینبوت است، (منتهی الارب)، شجر له ثمر حلو جداً و قیل هو الینبوت، الواحده غافه، (اقرب الموارد)، قال ابوزیدالغاف شجره من العضاه الواحده غافه، و هی شجره نحوالقرظ شاکه حجازیه تنبت فی القفاف ... و قال صاحب العین الغاف نبوت عظام کالشجر یکون بعمان، الواحده غافه، (معجم البلدان ج 6 ص 261)، کهور، کبیر، و رجوع به کهور شود
(غادد)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از غدّ، شتر طاعون زده. (منتهی الارب) ، دارای غده. غد البعیر... اصابه الغدد و صار ذاغده فهو غادو مغدود. (اقرب الموارد). ج، غداد. (تاج العروس)
(غَ دَ)
لغت نامه دهخدا
ارزانی و فراخ مالی و نعمت، یقال: هو فی غدف. (منتهی الارب) (آنندراج). النعمه و الخصب و السعه. (اقرب الموارد)
(ضِ)
لغت نامه دهخدا
نیکوحال. (منتهی الارب). الناعم البال. (قطر المحیط) ، زیست نازک خوش. (منتهی الارب). الناعم من العیش. (قطر المحیط) ، سگ که گوش وی پیش فروهشته باشد. (منتهی الارب). من الکلاب، المنکسر اعلی اذنه الی مقدّمه. (قطر المحیط)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
جایگاهی است در شعر:
فماراعهم الاّ اخوهم کأنّه
بغاده فتخاءالجناح تحوم.
ساعده بن جؤیه الهذالی (از تاج العروس و معجم البلدان)
فماراعهم الاّ اخوهم کأنّه
بغاده فتخاءالجناح تحوم.
ساعده بن جؤیه الهذالی (از تاج العروس و معجم البلدان)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
زن نازک و نرم. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). غاده، للناعمه. (دستور اللغه). زن نازک و نرم که نرمی او نمایان باشد. (منتهی الارب). غیداء، درخت تازه و نازک و نرم. (منتهی الارب). ج، غادات
نعت فاعلی از غدو، شیر بیشه، (منتهی الارب)، در بامداد رونده، رفت و آمد کننده، (اقرب الموارد)
