معنی عمیدی در لغت نامه دهخدا

قسمی از تراش و اندام قلم است. و گویا منسوب به عمید ابوعبداﷲ حسین بن محمد، پدر ابن العمید، و یا منسوب به ذوالکفایتین ابن العمید علی بن محمد که وزیر رکن الدوله بود، باشد. رجوع به نوروزنامه ص 94 و 151 شود

معنی عمیدی در لغت نامه دهخدا

محمد بن محمد بن محمد (احمد) حنفی سمرقندی، مکنی به ابوحامد و ملقب به رکن الدین و مشهور به عمیدی است. وی از فقهای حنفیه در قرن ششم و هفتم بود که در نهم جمادی الاَّخرۀ سال 615 هَ. ق. در بخارا درگذشت. او راست: 1- الارشاد، در علم خلاف. 2- الطریقه العمیدیه. 3- النفایس. (از ریحانه الادب از تاریخ ابن خلکان ج 2 ص 51، و فوائدالبهیه ص 200). رجوع به الاعلام زرکلی ج 3 ص 972 شود

معنی عمیدی در فرهنگ لغت هوشیار

منسوب به عمید، منسوب به عمید ابو عبدالله حسین بن محمد پدر ابن العمید یا منسوب بابن العمید ابو الفتح علی بن محمد حسین وزیر رکن الدوله و موید الدوله، نوعی قلم نوعی خط

معنی عمیدی - جستجوی لغت در جدول جو

عمیدی

لغت نامه دهخدا

عمیدی

لغت نامه دهخدا

عمیدی

فرهنگ لغت هوشیار

عمادی

(عِ)

مرکّب از: عماد + یاء مصدری، ستون بودن:
بسته در زنجیر، شادی چون کند؟
چوب اشکسته، عمادی چون کند؟
مولوی

لغت نامه دهخدا

حمیدی

(حَ)

یکی از شعرای کشمیر است و در نعت حضرت علی بن ابیطالب (ع) گوید:
مرتضی آنکه شه مسند عالی نسبی است
آفتابی است که برج شرفش دوش نبی است.
(قاموس الاعلام)

لغت نامه دهخدا

حمیدی

(حَ)

منسوب به حمید

لغت نامه دهخدا

امیدی

(اُ)

از شاعران استانبول است و دیوانی بترکی دارد. وی به سال 946 ه. ق. درگذشته است. (از قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1040)
علیقلی بیگ. صاحب فرهنگ سخنوران بنقل از مقالات الشعراء (ص 14) وی را از شاعران قرن دهم هجری شمرده است

لغت نامه دهخدا

عایدی

ساخته از عائد ویندش درآمد، باژ در آمد مداخل: عایدی صاحب دیوان را روزی ده هزار دینار نوشته اند

معنی عمیدی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما