معنی علکسه - جستجوی لغت در جدول جو

علکسه(خَ)

لغت نامه دهخدا

(خَ عَ ثَ)

بر یکدیگر نهادن چیزی را. (از منتهی الارب). بر هم قرار گرفتن و تراکب. (از اقرب الموارد) ، گرد آوردن. (از منتهی الارب). جمع کردن بعضی را بر بعضی. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

علکمه

(عَ کَ مَ)

بزرگی کوهان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

علهسه

(خُ)

سخت مروسیدن چیزی را. (از منتهی الارب). بسختی ممارست کردن چیزی را (از تاج العروس) (اقرب الموارد) (متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

علطسه

(خَ لَ)

در بیراهه دویدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عکسه

(عَ سَ)

مصحف عطسه در تداول عوام. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

عکسه

به معنی خشکی، اسم چاه یا چشمه ای میباشد که جدعون قبل از آنکه با مدیان جنگ نماید با عساکر خود بدانجا فرودآمده خداوند او را امر فرمود که آن قوم را به نوشیدن آب امتحان کند. (سفر داوران 7:1). و چه بسا که شاؤل هم بر این چشمه فرودآمده باشد. (اول سموئیل 28:4 و 29:1). استانلی حرود را همان چشمۀ جالود دانسته که تخمیناً دو میل تا به جنوب شرقی یزرعیل مسافت دارد، اما کاندر بر آن است که حرود در عین جمعین بوده است و آن چشمه ای است که از سنگ همی تراود و بمسافت سه میل به مغرب بیسان واقع است. (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

علکه

(عَ لِکَ)

ریه مانندی که شتر وقت مستی از دهان برآرد. (منتهی الارب). شقشقه. (اقرب الموارد) ، زمین نزدیک آب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

علکه

(عَ لَ کَ)

شتر مادۀ فربه و نیکواندام. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

علکس

(عِلْ لَ)

انبوه و بهم پیچیده: شعر علکس، کثیر متراکب. (اقرب الموارد)