- علکد (عِلْ لَ)
شتر سخت که دارای گردن و پشت قوی باشد. سخت و قوی، و مذکر و مؤنث در آن یکسان است، پیرزن با بانگ و فریاد و کم خیر. (از ذیل اقرب الموارد)
معنی علکد - جستجوی لغت در جدول جو
- علکد (عِ کِ)
درشت و سطبر. (منتهی الارب). غلیظ. (اقرب الموارد) ، پیره زن نیک زیرک، زن کوتاه بالای آکنده گوشت خوار کم خیر. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مرد درشت اندام سطبر. (منتهی الارب)
- علکد (عَ کَ)
درشت و سطبر. (منتهی الارب). غلیظ. (اقرب الموارد)
- علکد (عِ کَدد)
پیه. (منتهی الارب). شحم. (اقرب الموارد)
- علکد (عُ لَ کِ)
غلیظ و سطبر. (ناظم الاطباء). غلیظ. (اقرب الموارد) ، شیر دفزک شده و سطبر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- علکد (عُ کُ)
درشت و سطبر. (منتهی الارب). غلیظ. (اقرب الموارد)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
صمغ، مصطکی، هر صمغی که در دهان می جوند
علک خاییدن: صمغ خاییدن، سقز جویدن، کنایه از بیهوده گفتن، ژاژ خاییدن
علک خاییدن: صمغ خاییدن، سقز جویدن، کنایه از بیهوده گفتن، ژاژ خاییدن
(عَ کِ)
لغت نامه دهخدا
شتر و سوسمار فربه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، درختان خشک بر هم نهاده. (از اقرب الموارد). و رجوع به عکده شود
(مِ کَ)
لغت نامه دهخدا
کوبه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). میخ کوب و چیزی مانند آن. (ناظم الاطباء)
(عَ لَ کَ)
لغت نامه دهخدا
درشت و رست و سخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نون آن زائد است. (از اقرب الموارد)
(عِلْ وَدد)
لغت نامه دهخدا
دراز و بزرگ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کبیر. (از اقرب الموارد) : رجل علودالعنق، مرد درازگردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، رجل علود، سخت و قسی، مسن و سخت، و یا غلیظ و ضخیم. رجوع به علود شود، بزرگ و سالخورده. (از لسان العرب) ، مهتر استواررای باوقار. (منتهی الارب). مهتر رزین و باوقار. (از اقرب الموارد). مهتر رزین و بزرگ و ثخین. (از لسان العرب)
(عَ کَ / عِ کِ)
لغت نامه دهخدا
مرد درشت اندام و سطبر و سخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مرد پرگوشت بزرگ جثه. (منتهی الارب)
(عَ کَ)
لغت نامه دهخدا
درشت خلقت از شترو جز آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، علاکم، مرد تنومند. (از ذیل اقرب الموارد)
(خُ)
لغت نامه دهخدا
فربه گردیدن سوسمار و شتر. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فربه شدن سوسمار. (تاج المصادر بیهقی) ، چسبیدن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
دست در گردن کسی انداختن، سطبرگوشت گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بعض چیزی به بعض آن چسبیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(عَ کَ)
لغت نامه دهخدا
درشت. (منتهی الارب) (آنندراج). صلب و درشت. (ناظم الاطباء). صلب. (اقرب الموارد). عنکل. رجوع به عنکل شود، گول. (منتهی الارب) (آنندراج). گول و احمق. (ناظم الاطباء). احمق. (از اقرب الموارد)
(عُ کَ لِ)
لغت نامه دهخدا
لبن عکلد، شیر دفزک خفته. (منتهی الارب). شیر غلیظ شده. (از اقرب الموارد). عکالد. و رجوع به عکالد شود
(عَ لِکَ)
لغت نامه دهخدا
ریه مانندی که شتر وقت مستی از دهان برآرد. (منتهی الارب). شقشقه. (اقرب الموارد) ، زمین نزدیک آب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
مصطکی، صمغ سکز (سقز) بناست (صمغ البطم) خاییدن، دندان ساییدن، سکز جویدن سقز. یا علک رومی. مصطکی. یا علک یابس. قلفونیا کلفن
