- عقدکنان (عَ کُ)
رسم و مجلس خطبه کردن عروسی. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- مجلس عقدکنان، محفل و انجمنی که آنجا عقد نکاح کنند و صیغۀ عقد جاری سازند
- مجلس عقدکنان، محفل و انجمنی که آنجا عقد نکاح کنند و صیغۀ عقد جاری سازند
معنی عقدکنان - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(صَ / صِ کُ)
لغت نامه دهخدا
در حال صید. در حال شکار. شکارکنان:
همه ره صیدکنان رفته بمغرب وینک
شاخ آهوست که با خون زبر آمیخته اند.
خاقانی.
صیدکنان مرکب نوشیروان
دور شد از کوکبۀ خسروان.
نظامی
همه ره صیدکنان رفته بمغرب وینک
شاخ آهوست که با خون زبر آمیخته اند.
خاقانی.
صیدکنان مرکب نوشیروان
دور شد از کوکبۀ خسروان.
نظامی
(عُ دَ)
لغت نامه دهخدا
تثنیۀ عقده (در حال رفع، و رعایت این قاعده درزبان فارسی نشود). عقدتین. و رجوع به عقدتین شود
(عَ)
لغت نامه دهخدا
نام یکی از اجداد حضرت رسول است که بسیار فصیح بود. (فرهنگ نظام) (آنندراج). در غیاث است که نام یکی از اجداد حضرت رسول است که بغایت فصیح بودند و نسبت عربان تا بعدنان بالاتفاق بثبوت میرسیده. (غیاث اللغات). نسبت وی را چنین ذکر کرده اند: عدنان بن ازد بن الهمیعبن المقوم بن تارخ بن سرح بن حمل بن قیداربن شالح بن ارفخشدبن سام بن نوح بن لامک بن ادریس بن ماردبن مهلائیل بن قینان بن انوش بن شیث بن آدم
عقدکنان