- عظیمی (عَ)
عظیم بودن. بزرگ بودن، کلانی، بسیاری، عظیم بودن نبض: از بهر آنکه طبیعت جویان مراد باشد و نبض هم بدین سبب میل به عظیمی دارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). رجوع به عظیم شود
معنی عظیمی - جستجوی لغت در جدول جو
- عظیمی (عَ)
محمد بن علی بن محمد بن احمد بن نزار تنوخی جلی، مکنی به ابوعبدالله ومشهور به عظیمی (483- 556 ه. ق.). از فاضلان حلب و مدرسان آنجا بود. وبا ابن عساکر و سمعانی صحبتی داشت. او راست: تاریخ العظیمی، که ابن خلکان از آن استفاده کرده است. (از الاعلام زرکلی به نقل از کشف الظنون و اعلام النبلاء)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عُ لَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به علیم که تیره ای (بطنی) است از بنی کلب. و نسبت آنان به علیم بن جناب بن هبل بن عبدالله بن کنانه بن بکر بن عوف بن عذره است. رجوع به علیم (ابن جناب بن هبل بن...) شود
منسوب به علیم، که تیره ای (بطنی) است از باهله. و نسبت آنان به علیم بن عدی بن عمرو بن معن است. رجوع به علیم (ابن عدی بن عمروبن...) شود
منسوب به علیم، که تیره ای (بطنی) است از باهله. و نسبت آنان به علیم بن عدی بن عمرو بن معن است. رجوع به علیم (ابن عدی بن عمروبن...) شود
(عِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به عظام. آنکه به استخوانهای پوسیده یعنی مفاخر پدران بالد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مقابل عصامی: اگر به آن نفس و خرد و همت اصل بودی نیکوتر بودی که عظامی و عصامی بس نیکو باشد ولیکن عظامی به یک پشیز نیرزد چون فضل و ادب و درس ندارد. (تاریخ بیهقی ص 415). رجوع به عصامی شود
колосальний , грандіозний , величезний , масивний , монументальний
колоссальный , грандиозный , огромный , массивный , монументальный , огромный
