- عطیف (عَ)
زن نرم خوی فرمانبربی کبر و نخوت. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
معنی عطیف - جستجوی لغت در جدول جو
- عطیف
زن مهربان زن نرمخوی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نرم و نازک، مهربان، خوش خو، خوش اندام، زیبا و ظریف، از نام های باری تعالی، کنایه از سنجیده و دقیق، مقابل کثیف، در فلسفه غیرمادی
(عُ طَ فَ)
لغت نامه دهخدا
شریف عطیفه، ابن ابی نمی محمد بن حسن بن علی حسنی. از امیران مکه در قرن هشتم هجری. وی به سال 701 هجری قمری از جانب بیبرس جاشنگیر به ولایت مکه گماشته شد و به سال 704 هجری قمری معزول گشت. و بار دیگر در سال 719 ه. ق. به منصب خود بازگشت و در سال 738 هجری قمری دستگیر شد و به مصر برده شد و در اسکندریه زندانی گشت و در سال 743 هجری قمری درگذشت. (از الاعلام زرکلی از الدررالکامنه و الجداول المرضیه و خلاصه الکلام)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
مهربان گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). مهربان نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، نیک به دو درآوردن. (تاج المصادر بیهقی). بدو درآوردن. (زوزنی). دو تا کردن بالش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، جامۀ خود را چادر گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
