- عطوفت
محبت، مهربانی، دوستی
معنی عطوفت - جستجوی لغت در جدول جو
- عطوفت (عُ فَ)
عطوف. محبت و دوستی و مهربانی و توجه. (ناظم الاطباء). شفقت. رحم. نیکخواهی. مهر. رحمت. بستگی. تعلق.
- عطوفت پدری، مهربانی پدر به فرزند. (ناظم الاطباء)
- عطوفت پدری، مهربانی پدر به فرزند. (ناظم الاطباء)
- عطوفت
مهربانی، مهر، رحمت، بستگی، تعلق
- عطوفت ((عُ فَ))
مأخوذ از عربی. مهربانی، محبت
- عطوفت
مهربانی
- عطوفت
تلطف، دوستی، رافت، شفقت، محبت، ملاطفت، مودت، مهر، مهربانی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ)
لغت نامه دهخدا
محمد بن علی بن وهیب بن وهب بن واقدبن هرثمۀ عطوفی بغدادی، مکنی به ابوبکر، محدث بود و از محمد بن ابی شیبه و جعفر فریابی و دیگران روایت کرده است. (از اللباب فی تهذیب الانساب). محدّث در اصطلاح علم حدیث، به شخصی گفته می شود که احادیث پیامبر اسلام (ص) را روایت، حفظ، بررسی و نقل می کند. این فرد معمولاً با دقت فراوان، سلسله اسناد را بررسی می کند تا از صحت روایت اطمینان حاصل شود. محدثان نقش بسیار مهمی در ثبت و حفظ سنت نبوی ایفا کرده اند و بدون تلاش های آنان، منابع اصلی دین اسلام دچار تحریف می شد.
(عَ)
لغت نامه دهخدا
شتر ماده ای که بر پوست شتربچۀ پر از کاه مهربانی کند و بر آن شیر دوشند، مصیده ای که چوب کج داشته باشد، تیر قمار که مایل باشد بر همه تیرها و فائزالمرام برآید، و یا تیر بی فایده و بی نقصان، و یا تیر که قمار بار بار رد کنند یا مره بعد اخری اندازند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، چادر. ج، عطف. (منتهی الارب)
