- عصف (عَ)
سبزه و برگ کشت. (منتهی الارب). برگ کشت. (دهار) (ترجمان القرآن جرجانی). برگ درخت و گیاه. (مخزن الادویه). ورق زرع. (اقرب الموارد) : و الحب ذو العصف و الریحان (قرآن 12/55) ، و دانه دارای برگ و رستنیی خوشبوی. فجعلهم کعصف مأکول (قرآن 5/105) ، قرار داد آنان را مانند کشتی که دانۀ آن را خورده باشند و کاه آن مانده باشد، و یا مانند برگی که دانه های آن را گرفته باشند و بدون دانه مانده باشد، و یا مانند برگی که چهارپایان خورده باشند، و یا مانند ریزه های گیاه که از آن شکسته باشد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مانند برگ کشت شنگرف زده. (دهار) ، کاه. (منتهی الارب). حطام و ریزه های کاه. (از اقرب الموارد)
