- عزیزخور (گَ)
خورندۀ عزیز. که گرامی و ارجمندی را از میان بردارد و بخورد و فروبرد:
وی خاک عزیزخور به خواری
تن را عوض از جفات جویم.
خاقانی
وی خاک عزیزخور به خواری
تن را عوض از جفات جویم.
خاقانی
معنی عزیزخور - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ زیزْ)
لغت نامه دهخدا
عزیزسان. گرامی وار. همانند مردم ارجمند:
من داشته ام عزیزوارش
تو نیز چو من عزیز دارش.
نظامی
من داشته ام عزیزوارش
تو نیز چو من عزیز دارش.
نظامی
(عَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از بخش گوران شهرستان شاه آباد. سکنۀ آن 160 تن. آب آن از رود خانه شاهمار. محصول آن غلات، مختصری حبوب، توتون، صیفی و لبنیات است. نام اصلی این ده بان زلان است ولی بنام کدخدای محل عزیزخان مشهور است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
دواخور، مسموم