معنی عزهول - جستجوی لغت در جدول جو

عزهول

لغت نامه دهخدا

(عَ)

بمعنی عیهل است. (منتهی الارب). ماده شتر تیزرو. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به عیهل شود، شتر نر تیزرو برگزیده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عرهول

(عُ)

واحد عراهیل. (ناظم الاطباء). مفرد عراهیل است بمعنی جماعت و گروه مهمل و بی کار. (از اقرب الموارد). رجوع به عراهیل شود

لغت نامه دهخدا

عزهون

(عِ)

عزاهی. رجوع به عزاهی شود

لغت نامه دهخدا

عزهل

(عِ هَِ)

مرد دودله و مضطرب. (منتهی الارب). مرد مضطرب. (از اقرب الموارد) ، کبوتر یا چوزۀ آن. (منتهی الارب). ذکر و نر از کبوتر، و گویند جوجۀ آن. (از اقرب الموارد). عزهل. و رجوع به عزهل شود، درگذرنده و پیشی گیرندۀ شتاب رو. (منتهی الارب). سریع. (اقرب الموارد)

مرد دودله و مضطرب. (منتهی الارب). مرد مضطرب. (از اقرب الموارد) ، کبوتر یا چوزۀ آن. (منتهی الارب). ذکر و نر از کبوتر، و گویند جوجۀ آن. (از اقرب الموارد). عَزهَل. و رجوع به عَزْهَل شود، درگذرنده و پیشی گیرندۀ شتاب رو. (منتهی الارب). سریع. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عزهل

(عِ هََ ل ل)

فارغ از هر چیزی. (منتهی الارب). فارغ. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معنی عزهول - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما