معنی عرهوم در لغت نامه دهخدا

نازک و نرم ازهر چیزی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، قوی و سخت. (از اقرب الموارد)،، {{اِسم}} باران، درخت گز خشک شده. (منتهی الارب)، عُرجون. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). خوشۀ خشک خرما، درخت انگور وقتی که ظاهر شده باشد سر آن. (منتهی الارب). فطر (ف ِ / ف ُ) و انگور که سر آن آشکار شود. (از اقرب الموارد)

معنی عرهوم - جستجوی لغت در جدول جو

عرهوم

لغت نامه دهخدا

عرهوم

فرهنگ لغت هوشیار

عیهوم

(عَ)

بیخ درختی است، و گویند که آن همان ادیم احمر یا املس است. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، عیاهیم. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عرهون

(عُ)

گیاهی است، یا آن سماروغ سپید است. (منتهی الارب). سماروغ سپید یا گیاهی دیگر. (ناظم الاطباء). فطر است. (مخزن الادویه). فطر (ف / ف ) که نوعی است از قارچ و سماروغ. (از اقرب الموارد). ج، عراهین. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عرهول

(عُ)

واحد عراهیل. (ناظم الاطباء). مفرد عراهیل است بمعنی جماعت و گروه مهمل و بی کار. (از اقرب الموارد). رجوع به عراهیل شود

لغت نامه دهخدا

عرصوم

(عُ)

زفت ناکس. (منتهی الارب). بخیل. (اقرب الموارد). بخیل و زفت ناکس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عرجوم

(عُ)

شترمادۀ درشت استواراندام. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)