معنی عرزلی - جستجوی لغت در جدول جو

عرزلی(عَ زَ)

لغت نامه دهخدا

(بُ زِ)

دهی است از دهستان گلیان بخش شیروان شهرستان قوچان. سکنۀ آن 723 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

(عَ زَ می ی)

نسبت است به عرزم و به گمان صاحب الانسان بطنی است از فزاره. و جبانۀ (گورستان) عرزم به کوفه معروف است. و شاید این بطن به عرزم وارد شده و بدان نسبت داده شده باشد. (از اللباب ج 2 ص 131)

لغت نامه دهخدا

عرزمی

(عَ زَ)

ابوعبدالﷲ عبدالمک بن ابی سلیمان العرزمی. عموی محمد بن عبیدالله و نام ابی سلیمان میسره است. وی از سعید بن جبیر و عطا روایت کند. و ثوری و یارانش و یحیی بن سعیدالقطان و جز آنها از او روایت دارند وی در ذی الحجه سال 145 هجری قمری درگذشته است. مردی ثقه بود ولکن در بعضی از احادیث خطا کرده است. (از اللباب ج 2 ص 131)
ابوعبدالرحمان محمد بن عبیدالله بن ابی سلیمان العرزمی. وی از عطار روایت دارد و عراقیان از وی. به سال 155 هجری قمری در سن 78 سالگی درگذشته است. (از اللباب ج 2 ص 132)
او راست کتاب الادب. (از الفهرست ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

عرزبی

(عَ زَ بی ی)

منسوب است به عرزب که نام مردی است. (از سمعانی). رجوع به عرزب شود

لغت نامه دهخدا

عرقلی

(عَ قَ لا)

خرامش و رفتار به تکبر. (منتهی الارب). راه رفتنی که در آن تبختر و به خود بالیدن باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عزلی

(عَ)

معزولی. استعفا. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برزلی

از طوایف و تیره های ساکن در شهرستان کتول

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی عرزلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما