- عذیطه (حَ یَ)
حدث کردن وقت جماع. پلیدی یا انزال نمودن پیش از دخول. (منتهی الارب)
معنی عذیطه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ رَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث عذیر. طعامی که بعد از هر امر جدید بطریق شادمانی سازند و قریبان را بر آن خوانند. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، مهمانی ختنه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به عذیر شود
آبی است بین ینبع وجار. (جار شهری است بر دریا نزدیک مدینه) و گفته شده است دهی است بین جار و ینبع. (از معجم البلدان)
