- عجزان (حَمْ بَ لَ)
ناتوان گردیدن، ترک کردن چیزی را که کردن آن واجب شود، کاهلی کردن. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی عجزان - جستجوی لغت در جدول جو
- عجزان
ناتوانی، تنبلی، سوتاکی (بی مبالاتی)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ دَ لَ)
لغت نامه دهخدا
به رفتار بریده پا رفتن. (از منتهی الارب). راه رفتن بسان شخص بریده پای. (از اقرب الموارد) (از تاج المصادر بیهقی) ، بر چوب دستی تکیه نمودن. (از منتهی الارب) : عشز علی عصاه، بر عصای خود تکیه کرد. (از اقرب الموارد)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
ابن رمیثه بن ابی نمی، از امراء مکه است. مولد و وفاتش به مکه بود. پدر وی به سال 745 هجری قمری ولایت را بدو واگذارد و به سال 777 درگذشت.
(عِ)
لغت نامه دهخدا
گردن. (منتهی الارب). گردن به لغت اهل یمن. (اقرب الموارد) ، سرین. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (لسان العرب) ، قضیب ممدود از خصیه تا دبر. (منتهی الارب) (لسان العرب). القضیب الممدود و مابین السبیلین من الرجل و المراءه. (اقرب الموارد) ، مابین خصیه و دبر. (منتهی الارب). مابین خصیه و فقحه. (لسان العرب) ، مابین قبل و دبر. (لسان العرب) ، زیر زنخ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(عَجْ جا)
لغت نامه دهخدا
احمق. (مهذب الاسماء). گول. (منتهی الارب) ، خمیرگیر. خمیرکن. (مهذب الاسماء). فعّال است مبالغه را. (اقرب الموارد)
به طور معجزه آسا، به طور معجزه آسایی