- عتوک (حَ)
رجوع به عتک شود در همه معانی
معنی عتوک - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گنجشک، پرندۀ کوچک خاکی رنگ وحلال گوشت از دستۀ سبکبالان، بنجشک، مرکو، ونج، چغک، چکوک، عصفور، مرگو
(عَ کَوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
مرد کوتاه بالا و گرداندام استوارخلقت و تن دار، جای درشت و آسان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
شتر ماده که جز وقت شبانگاه شیر ندهد و دوشیده نشود. (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
ابن تعلبه بن الدؤلی. از بکر از عدنانیه جد جاهلی است. نسبت بدو عتکی است از فرزندان او محکم الیمامه.
(خَ رَ فَ)
لغت نامه دهخدا
حائض گردیدن. (منتهی الارب). حیض افتادن زن. (المصادر زوزنی) (از تاج المصادر بیهقی). عرک. عراک. و رجوع به عرک شود
(عُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ عرکی ّ. (منتهی الارب). جج عرکی، که صیاد ماهی باشد. و از آن جمله است ’علیکم ما صادت عروککم’. (از اقرب الموارد)
(دَ دَ لَ)
لغت نامه دهخدا
به کار خواستۀ نفس درآمدن، بیباک شدن جاریه، مبالغه نمودن در خبث. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، تندی کردن به کسی، ناگهان کشتن کسی را، فرصت جستن برای کشتن کسی و کشتن اورا، الحاح در چیزی. (اقرب الموارد)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
رابینو نام آن را در شمارۀ دهکده های بخش سخت سر شهرستان تنکابن آورده است. (مازندران و استرآباد ترجمه وحید مازندرانی ص 144)
(چُ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی چغوک است که گنجشک باشد و بعربی عصفور خوانند. (برهان). گنجشک باشد و آن را چغوک و چکوک نیز خوانند. (جهانگیری). بمعنی گنجشک یعنی سرچه و چغک و چکوک. (شعوری). بمعنی چقوق است که گنجشک باشد و بعربی عصفور خوانند. (آنندراج). چغوک و گنجشک و عصفور. (ناظم الاطباء). چغک (در لهجۀ اهالی فیض آباد محولات بخش تربت حیدریه). رجوع به چغک و چغوک و چکوک و گنجشک شود
(بَ)
لغت نامه دهخدا
طبق چوبین باشد بر مثال دف که بقالان دارند و اجناس در آن کنند. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء) :
من فراموش نکردستم و کی خواهم کرد
آن بتوک جو و آن تابۀ اشنان ترا.
منجیک.
و به تقدیم تا (تبوک) نیز آمده است. (برهان قاطع). و این ضبط استوار می نماید. و رجوع به تبوک شود
من فراموش نکردستم و کی خواهم کرد
آن بتوک جو و آن تابۀ اشنان ترا.
منجیک.
و به تقدیم تا (تبوک) نیز آمده است. (برهان قاطع). و این ضبط استوار می نماید. و رجوع به تبوک شود
پاشیدن آب، اصطلاحا به ادرار کردن کودکان گویند، سرپا شاشیدن
آویزی که ظرف خوراک در آن می نهادند، زبانه ی شعله، حرکت و رقص شعله ی آتش
نام مرتعی در حوزه ی کارمزد سوادکوه
اخمو، ترشرو