- عتائق(عَ ءِ)
جمع واژۀ عتیقه. (آنندراج) (منتهی الارب). رجوع به عتیقه شود
معنی عتائق - جستجوی لغت در جدول جو
- عتائق
جمع عتیقه، بنساله ها سالینه ها مونث عتیق جمع عتائق (عتایق)، یا آثار عتیقه. آثار باستانی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ابن محمد بن ابراهیم العتائقی. از علماء حله بود و فلسفه و تاریخ نیز آموخت. به بلاد فارس و غیره مسافرت کرد، مدت زیادی به اصفهان اقامت گزید و به نجف رفت. از تألیفات اوست: کتاب الاعمار مختصر تفسیر علی بن ابراهیم. صفوه الصفوه. شرح منظومه در هیئت و شرح ایلامی در طب و غیره. وی به سال 699 هجری قمری متولد و در حدود 790 درگذشت. (از الاعلام زرکلی)
(اِ نُ عَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
کمال الدین عبدالرحمن بن محمد بن ابراهیم. فقیه و محدث و ادیب شیعی بمائۀ هشتم هجری. وفات او پس از سال 786 ه. ق. او راست: کتاب شرح نهج البلاغه و این شرحی مفصل است. کتاب حقایق الخلل فی دقایق الحیل. کتاب الاعمار. اختصار کتاب الاوائل لأبی هلال العسکری. اختصار تفسیر علی بن ابراهیم و جز آن. محدثان در تاریخ اسلام، نه تنها ناقلان احادیث بلکه حافظان امانت علمی امت اسلامی بودند. آنان در دوران اختلاط احادیث صحیح و جعلی، با تکیه بر معیارهای علمی، به پالایش روایات پرداختند و با دسته بندی آن ها، منابع معتبر را متمایز ساختند. علم رجال و طبقات راویان به همت همین محدثان شکل گرفت و معیارهای دقیق علمی برای نقل روایت تدوین شد.
(عِ)
لغت نامه دهخدا
عتاق الطیر، مرغان شکاری. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). عتاق الخیل، اسبان برگزیده و گرامی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
بازدارنده از هر چیزی، آنکه مردم را از امور بازدارد و بر تأخیر برانگیزد و تأخیر نماید. ج، عوّق. (منتهی الارب) ، اصطلاح فیزیکی، جسمی را گویند که حرارت یاالکتریسته در آن بخوبی منتشر نشود و جسمی که ماوراءآن قرار گرفته محفوظ از الکتریسته یا حرارت باشد
(عَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ عائق. (از اقرب الموارد). رجوع به عائق شود، جمع واژۀ عائقه. (از آنندراج) (از غیاث اللغات). رجوع به عائقه شود، موانع و حوادث. (آنندراج) (غیاث اللغات). عوارض و موانع، آسیبها و آفتها. (فرهنگ فارسی معین) ، بدبختیها و سختیها و مصیبتها. (ناظم الاطباء). عوایق. رجوع به عوایق شود: بسبب نوازل محن و عوارض فتن و عوائق ایام و علائق روزگار، تیر تمنای ایشان بهدف مراد نمیرسید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 214).
- عوائق الدهر، سختیها و بلاهای زمانه. (منتهی الارب). شواغل روزگار از احداث. پیش آمدهای روزگار. (از اقرب الموارد)
- عوائق الدهر، سختیها و بلاهای زمانه. (منتهی الارب). شواغل روزگار از احداث. پیش آمدهای روزگار. (از اقرب الموارد)
(عَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ علاقه، جمع واژۀ علیقه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، (اصطلاح عرفان) اسبابی است که طالبان بدان تعلق کنند و از مراد بازمانند. (فرهنگ مصطلحات عرفا)
باز دار باز دارنده باز دار نا رسانا پیشگیر، اندوده بازدارنده مانع، آن که مردم را از امور باز دارد، جسمی که حرارت یا الکتریسیته در آن به خوبی منتشر نشود و جسمی که ماورا آن قرار گرفته محفوظ از حرارت یا الکتریسیته باشد نا رسانا مقابل هادی
جمع علاقه، پیوند ها، دلبستگی ها جمع علاقه دلبستگیها ارتباطات، اسبابی که طالبان تعلق بدان کنند و از مراد باز مانند. یا علایق روزگار. گرفتاری ها و بستگی ها بامور معیشت
