- عبودیت
بندگی کردن، پرستش کردن، کنایه از چاکری و خدمتگزاری کردن، خدمت
معنی عبودیت - جستجوی لغت در جدول جو
- عبودیت(عُ دی یَ)
عبودیه. بندگی کردن. (غیاث اللغات) (المنجد) : و دلهای خواص و عوام بر طاعت و عبودیت بیارامید. (کلیله ص 377).
از ثری تا به ثریا به عبودیت او
همه در ذکر مناجات و قیام اند و قعود.
سعدی
از ثری تا به ثریا به عبودیت او
همه در ذکر مناجات و قیام اند و قعود.
سعدی
- عبودیت
بندگی و پرستش
- عبودیت((عُ یَّ))
بندگی کردن، پرستش کردن، طاعت نمودن
- عبودیت
بندگی، رقیت، ستایش، طاعت، عبادت، نماز، نیایش
متضاد: آزادگی، حریت
متضاد: آزادگی، حریت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَبْ بو دی ی)
لغت نامه دهخدا
احمد بن عبدالواحد بن عبودبن واقد، مکنی به ابوعبدالله. از ولید بن الولید القلانسی و مروان بن محمد و ابی مسهر عبدالاعلی بن مسهر الدمشقی روایت کند و ابوبکر بن ابی داود السجستانی و ابوحاتم الرازی و فرزندش عبدالرحمان از وی روایت کنند. (از اللباب ج 2 ص 117)
(عُ دی یَ)
لغت نامه دهخدا
پرستش و بندگی. (منتهی الارب). عبوده. (اقرب الموارد). رجوع به عبودت و عبودیت شود، در اصطلاح عرفا وفاء به عهود و حفظ حدود و رضای بموجود و صبر بر مفقود است. (تعریفات)
بند گی، خاکساری بندگی پرستش خدمت، طاعت، خضوع ذلت، پرستش حق برای بزرگداشت او و بیم و شرم از او و دوستی او و آن برتر از عبودیت و بالاتر از عبادت است. بندگی پرستش خدمت، طاعت، خضوع ذلت، پرستش حق برای بزرگداشت او و بیم و شرم از او و دوستی او و آن برتر از عبودیت و بالاتر از عبادت است
عمودیت، عمودی بودن
