معنی عبدالمنعم - جستجوی لغت در جدول جو

عبدالمنعم

لغت نامه دهخدا

(اَ بُلْ مُ عِ)

او راست: کتاب طبقات الشعراء. (ابن الندیم)

(عَ دُلْ مُءْ مِ)

دهی است از دهستان نمارستاق بخش نور شهرستان آمل واقع در 47هزارگزی جنوب باختری آمل و 11هزارگزی باختر شوسۀ آمل به لاریجان. کوهستانی و سردسیر است و 70 تن سکنه دارد. زبان آنها مازندرانی فارسی است. آب آن از چشمه تأمین میشود. محصولاتش غلات و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. زیارتگاهی بنام عبدالمناف که بنای آن قدیمی است در این ده واقع است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

عبدالمنعم حرانی مقری

(حَرْ را)

عبدالمنعم بن نصر بن یعقوب بن احمد بن علی مقری، مکنی به ابومطهر حرانی جوباری شامکانی. از اهل اصفهان از محلۀ حران که از محال جوبار است، می بود. و شامکان از قرای نیشابور است. وی شیخی صالح و اهل خیر بود. از جد مادری خود ابوطاهر احمد بن محمود ثقفی روایت کرد و ابوسعداز وی روایت کند. وی در 451 هجری قمری متولد شد و در رجب 535 هجری قمری درگذشت. (معجم البلدان) (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

احمد ابن عبدالمنعم دمنهوری

(اَ مَ)

ابن عبدالمنعم دمنهوری. ملقب بشهاب الدین عالم متفنن مصری متولی مشیخت ازهر و استاد طب و حکمت و ریاضی. او راست: ایضاح المبهم مما فی السلم، شرحی است بر سلم المرونق که ارجوزه ای است در منطق از اخضری. و حلیه اللب المصون بشرح الجوهر المکنون شرحی است برجوهر المکنون فی الثلاثه فنون که ارجوزه ای است در علوم بلاغت، ملخصی از تلخیص مفتاح السعادۀسکاکی، از اخضری. و شرح استعارات سمرقندیه. وفات او1192 هجری قمری در حدود صد سالگی بوده است. و رجوع به اکتفاء القنوع بما هو مطبوع ص 205 و 358 و 361 شود

لغت نامه دهخدا

طاهر بن عبدالمنعم

(هَِ)

ابن عبدالمنعم. در تاریخ حلب نسب وی را از تاریخ ذهبی بدین طریق بیان کرده: طاهر بن عبدالمنعم بن عبیدالله بن غلبون ابوالحسن الحلبی ثم المصری المقری. کتاب ’التذکره فی القراآت’ از تصنیفات اوست، و جز آن نیز تصنیفات دارد، از بزرگان علماء علم قرائت بود و پدرش نیز، نزد پدر خود و نزد ابوعدی عبدالعزیز بن علی المصری در مصر، و نزد ابوالحسن علی بن محمد بن صالح الهاشمی که از اصحاب ابوالعباس اشنانی بود، و نزد ابوالحسن محمد بن یوسف بن نهار الحرتکی در بصره به فراگرفتن علوم اشتغال ورزید و در علم قرائت مقام پیشوایی یافت ابوعمرو دانی و ابراهیم بن ثابت اقلیسی نزد او علم قرائت را فراگرفتند، ابوالفتح احمد بن بابشاذ، و محمد بن احمد بن علی القزوینی، و جز آن دو تن، گروهی دیگر، کتاب ’التذکره’ را از طاهر روایت کرده اند. وفاتش به سال 399 اتفاق افتاد. (تاریخ حلب ج 4 ص 69). رجوع به ابوالحسن طاهر بن عبدالمنعم شود. در جلد اول لغت نامه در ابن غلبون بجای عبدالمنعم، عبدالحلیم ضبط شده. ولی در تاریخ حلب و الاعلام زرکلی و کشف الظنون همه جا عبدالمنعم است. و رجوع به الاعلام زرکلی ج 2 ص 444 شود

لغت نامه دهخدا

معنی عبدالمنعم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما