معنی عاضهه - جستجوی لغت در جدول جو

عاضهه(ضِ هََ)

لغت نامه دهخدا

عائهه

(ءِ هََ)

فریاد و خروش. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

عایهه

(یِ هََ)

فریاد و خروش. (ناظم الاطباء). و رجوع به عائهه شود

لغت نامه دهخدا

عضاهه

(عِ هََ)

بزرگترین ازدرخت، یا آن خمط است، یا هر درخت خاردار، یا درخت خاردار بزرگ و دراز مانند مغیلان. (منتهی الارب). هر درخت بزرگی که دارای خار باشد مانند غرف و طلح و سلم و سدر و سیال و سلم و ینبوب و قتاد و کهنبل و غرب و عوسج و شوحط و نبع و شریان و نشم و عجرم و تالب. (ناظم الاطباء). ج، عضاه، عضون، عضوات. (منتهی الارب). و گویند محذوف آن هاء است زیرا بر عضاه جمع بسته شده است و تصغیر آن عضیهه گردد و در نسبت عضهی ّ و عضاهی ّ شود. و نیز محذوف آن را واو دانسته اند چه بر عضوات جمع بسته شود و نسبت آن عضوی ّ و عضویه شود. (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب). رجوع به عضاه شود.
- امثال:
فلان ینتجب غیر عضاهه، یعنی شعر دیگران را انتحال میکند و بر خود می بندد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

بزرگترین ازدرخت، یا آن خمط است، یا هر درخت خاردار، یا درخت خاردار بزرگ و دراز مانند مغیلان. (منتهی الارب). هر درخت بزرگی که دارای خار باشد مانند غرف و طلح و سلم و سدر و سیال و سلم و ینبوب و قتاد و کهنبل و غرب و عوسج و شوحط و نبع و شریان و نشم و عجرم و تالب. (ناظم الاطباء). ج، عضاه، عضون، عِضَوات. (منتهی الارب). و گویند محذوف آن هاء است زیرا بر عضاه جمع بسته شده است و تصغیر آن عُضَیهه گردد و در نسبت عِضَهی ّ و عِضاهی ّ شود. و نیز محذوف آن را واو دانسته اند چه بر عضوات جمع بسته شود و نسبت آن عَضَوی ّ و عضویه شود. (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب). رجوع به عضاه شود.
- امثال:
فلان ینتجب غیر عضاهه، یعنی شعر دیگران را انتحال میکند و بر خود می بندد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عاضه

(ضِهْ)

شتر عضاه خوار. ج، عواضه، بعیر عاضه و ناقه عاضه و عاضهه و حیه عاضه و عاضهه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، مار که گزیده اش در حال بمیرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، جادوگر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

شتر عضاه خوار. ج، عَواضه، بعیر عاضه و ناقه عاضه و عاضهه و حیه عاضه و عاضهه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، مار که گزیده اش در حال بمیرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد) ، جادوگر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عاهه

(هََ)

فساد. ج، عاهات. و رجوع به عاهات شود

لغت نامه دهخدا

عضهه

(عِ ضَ هََ)

درخت خاردار بزرگ و دراز. یکدانه عضاه. (از منتهی الارب). رجوع به عضاه و عضه شود

لغت نامه دهخدا

عضهه

(عَ ضِ هََ)

مؤنث عضه: أرض عضهه، زمین عضاه ناک. (منتهی الارب). زمین بسیارعضاه. (از اقرب الموارد) ، ناقه و ماده شترعضاه خوار. (از اقرب الموارد). رجوع به عضه شود

لغت نامه دهخدا

عضهه

(خِسْ سَ)

دروغ گفتن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، سخن چینی نمودن. (از منتهی الارب). نمامی کردن. (از اقرب الموارد) ، افسون کردن. (از منتهی الارب). سحر کردن. (از اقرب الموارد). عضه. عضه. عضیهه. رجوع به عضه شود

لغت نامه دهخدا