- عاذور
بدی و فساد، و منه: لقیت منه عاذوراً، أی شراً، (منتهی الارب) (اقرب الموارد)، خطی است در شتر و اسب، (منتهی الارب)، نشان، (اقرب الموارد)
معنی عاذور - جستجوی لغت در جدول جو
- عاذور
بدی تباهی، نشانی در ستور، آماس گوشک (گوشک لوزه)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بیماریی است در گلو، (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد)
عاشور و عاشوراء و عاشوری و عشوری: دهم محرم و به قولی نهم آن و مشهور آن است که عاشوراء دهم و تاسوعاء نهم محرم است، (از اقرب الموارد)، رجوع به عاشورا شود
(عَ ذَوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
فاحش و فراخ شکم (خر) ، مرد بدخوی سنگدل، پادشاه سخت و درشت. (آنندراج) (منتهی الارب)
(ذَ)
لغت نامه دهخدا
نام مردی که بی ایمان مرده بود، عیسی (ع) بعد از چهل سال او را زنده کرده مسلمان ساخته بود. (غیاث). و رجوع به عازر شود
نطّاق، حراف، زبان آور، سخن آور، زبان باز، (دزی ج 1 ص 7)
مرد کناره گزین، رجل قاذور، مردی که با مردم نیامیزد از بدی خوی خود، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
بطنی است از شمر الطائیه، (معجم قبائل العرب)
وقع فی عافور شر و عاثوره، یعنی در بدی و جای هلاک و سختی افتاد، (منتهی الارب) (آنندراج)، لغتی است در عاثور، (از اقرب الموارد)، و رجوع به عاثور شود
سرج عاقور، زین ریش کن پشت ستور، (منتهی الارب) (شرح قاموس) (اقرب الموارد)، حمار عاقور، خر گزنده، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، خر هار
جای هلاک، گویند: وقع فی عاثور شر و عافور شر، (منتهی الارب)، المهلکه من الارضین، (اقرب الموارد)، بدی، (منتهی الارب)، شر، (اقرب الموارد)، گوی که جهت شکار شیر و جز آن کنند، (منتهی الارب) (اقرب الموارد)، گو و مانند آن که آماده شود تا کسی در آن افتد، و آن فاعول است از عثار، (اقرب الموارد)، آنچه بدان لغزند، (اقرب الموارد)، چاه، (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(داذْ وَ)
لغت نامه دهخدا
یکی از چند طبقۀ روحانی دورۀ ساسانیان. (ایران در زمان ساسانیان ترجمه رشید یاسمی ص 119). قاضی. رجوع به دادور و داور شود
دهه دهم محرم سوکروز حسین بن علی علیه السلام، دهساخته گویند در چنین روزی خدا ده چیز ساخته: آسمان تختگاه (کرسی) شید (نور) جان پلمه (لوح) کلک (قلم) زمین مشی (آدم) مشیانه (حوا) بهشت روز دهم ماه محرم که روز شهادت حسین بی علی ع است
