معنی ظؤر - جستجوی لغت در جدول جو

ظؤر

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(ظُءْ را)

گاو مادۀ آزمند گشن

لغت نامه دهخدا

(ظُ ئو رَ)

جمع واژۀ ظئر

لغت نامه دهخدا

(اَ ءُ)

جمع واژۀ ظئر. (متن اللغه). اظآر. (متن اللغه) (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به ظئر و اظآر شود

لغت نامه دهخدا

(بَح ح)

دایگی کردن و مهربان شدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(ثُءْ رْ)

جمع واژۀ ثأر

لغت نامه دهخدا

(ظُ ئو)

جمع واژۀ ظئر

لغت نامه دهخدا

(ظَ ئو)

ظؤر. ناقۀ مهربان بر بچۀ غیر

لغت نامه دهخدا

(ظُ آ)

دیگ پایه. اثفیه

لغت نامه دهخدا

(ظَءْرْ)

عدوّ ظأر، دشمن که همچو خود با خود دارد

لغت نامه دهخدا

(دَفْیْ)

رجوع به غؤور شود

لغت نامه دهخدا

(سُءْرْ)

نیم خورده و پس ماندۀ اطعمه و اشربه. (برهان). بقیۀ چیزی و پس خورده. (منتهی الارب). نیم خورده و پس خورده. (غیاث). نیم خورده. (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

(مَ رَ)

از ’ظٔر’، ناقه مظؤره، ناقۀ دایه گرفته شده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). ماده شتری که برای بچۀ دیگری دایه گرفته شده باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا