معنی ظعاین در لغت نامه دهخدا

رجوع به ظَعائن شود

معنی ظعاین - جستجوی لغت در جدول جو

رجوع به ظَعائن شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(ظَ ءِ)

جمع واژۀ ظعینه. هوده ها. هودجها. کجاوه ها:
وان جوق ظعائن همه مرغان بهشتی
در روی و روش قبلۀ زردشت کنشتی.
سپهر

(لَ یِ)

جمع واژۀ لعن: از یک موضع شخصی را مثل این مذکور در وجود آرد و نشانۀ لعاین بندگان کند. (جهانگشای جوینی)

(مُ یَ)

به چشم دیده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به معاینه شود

(ظَ)

رونده و کوچ کننده. (آنندراج)

(ظِ)

رسن که بار و هودج به وی بندند

(یِ)

رجوع به عائن شود

جمع ظعینه هودجها کجاوه ها، جمع ظعینه، هودگ ها هودگ نشینان

دیده ور بچشم بیننده معاینه کننده

فرا رونده (کوچ کننده) رونده فرا پرواز

ریسمان بار، رسن کجاوه بند هودگ