- ظبی
آهو، غزال
معنی ظبی - جستجوی لغت در جدول جو
- ظبی (ظُ بی ی)
جمع واژۀ ظبی
- ظبی (ظَبْیْ)
کنیزکی ازآن سعید فارسی که بر عصابۀ وی به زر نوشته بود:
العین قارئهٌلما کتبت
فی وجنتی ّ انامل الشجن.
(عقدالفرید ج 8 ص 137)
العین قارئهٌلما کتبت
فی وجنتی ّ انامل الشجن.
(عقدالفرید ج 8 ص 137)
- ظبی (ظَ بَ)
ناحیه ای است از سواد عراق نزدیک مداین
- ظبی
آهو
- ظبی ((ظَ))
آهو، جمع ظب، ظباء، ظبیات
- ظبی
آهو، غزال
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ویژگی موجود زنده ای که در آب زیست می کند، آبزی مثلاً اسب آبی، سگ آبی، مار آبی
از سه رنگ اصلی مانند رنگ آسمان یا رنگ آب دریا، رنگ کبود روشن، دارای این رنگ،
مربوط به آب، ویژگی چیزی که با آب کار می کند مثلاً آسیای آبی، ساعت آبی، توربین آبی، مقابل دیم و دیمی، در کشاورزی ویژگی زراعتی که آبیاری می شود، منسوخ، متصدی توزیع آب به خانه ها، میراب
میوه به،برای مثال گر تو صد سیب و صد آبی بشمری / صد نماند یک شود چون بفشری (مولوی - ۶۲)
سرباز زننده،، خودداری کننده
از سه رنگ اصلی مانند رنگ آسمان یا رنگ آب دریا، رنگ کبود روشن، دارای این رنگ،
مربوط به آب، ویژگی چیزی که با آب کار می کند مثلاً آسیای آبی، ساعت آبی، توربین آبی، مقابل دیم و دیمی، در کشاورزی ویژگی زراعتی که آبیاری می شود، منسوخ، متصدی توزیع آب به خانه ها، میراب
میوه به،
سرباز زننده،، خودداری کننده
پدری
پدر، مردی که فرزند داشته باشد، سرپرست و بزرگتر خانواده، اب، آتا، ابا، والد، بابا، بابو، اتا
بی، بدون، ابی کرانه، ابی رنج، برای مثال ابی دانشان بار تو کی کشند/ ابی دانشان دشمن دانشند (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۹۲) (حرف اضافه) بی، برای مثال جوان گرچه دانا بود با گهر / ابی آزمایش نگیرد هنر (فردوسی - ۳/۳۰۹)
پدر، مردی که فرزند داشته باشد، سرپرست و بزرگتر خانواده، اب، آتا، ابا، والد، بابا، بابو، اتا
بی، بدون، ابی کرانه، ابی رنج،
(ظَبْ)
لغت نامه دهخدا
ابوعبیدالله. تابعی است. در تاریخ اسلام، تابعی به کسی گفته می شود که از صحابه دانش فرا گرفته ولی خود پیامبر اسلام را ندیده است. این طبقه، در شکل گیری مکتب های فقهی، کلامی و تفسیری نقش بنیادین داشتند و با تلاش بی وقفه در انتقال دانش، خدمات عظیمی به تمدن اسلامی ارائه کردند. تابعین در بسیاری از منابع دینی ستایش شده اند.
(اَ)
لغت نامه دهخدا
اظب. جمع واژۀ ظبی و ظبه. (ناظم الاطباء). آهوان. (مؤید الفضلاء). و رجوع به ظبی و ظبه و اظب شود
(ظَبْ یَ)
لغت نامه دهخدا
بنت وزیر الباهلیه. یکی از زنان ادیبه است و در اغانی نام وی آمده است
مادر ابوموسی اشعری. و به روایتی نام وی طفیه است. (قاموس الاعلام)
مادر ابوموسی اشعری. و به روایتی نام وی طفیه است. (قاموس الاعلام)
منسوب به شب. یا ستارگان شبی کواکب لیلی مقابل روزی، هنگام شب، پیراهن و جامه ای که شب پوشند. منسوب به شب
آهو ماده، گوسفند ماده، گاو ماده، زهار زن چوز، انبان انبانه، خم دره، کیسه از پوست آهو
برنگ آب، کبود، ازرق، نیلی، نیلگون، نیلوفری منسوب به آب: آبی و خاکی و بادی و آتشی. یا بروج آبی یا زراعت آبی. زراعتی که بوسیله آبیاری از آن محصول بردارند مقابل دیم دیمی. یاساعت آبی. یا مثلثه آبی برجهای سرطان عقرب و حوت، گیاه یاجانورانی که درآب زیست کند مقابل خاکی بری: نباتات آبی، آنکه با چرخ وارابه آب بخانه ها رساند، یکی از سه رنگ اصلی (زرد قرمز آبی) که رنگهای دیگراز آنها ترکیب میشود، به سفرجل، قسمتی انگور که دانه هایظن مدور و پوستش سخت است و از غوره آن گله ترشی سازند. برادر مادر خال خالو. منسوب به آبه (آوه) از مردم آبه
