- طلخف (طِ لَ)
زدگی سخت (لام زائد است). (منتهی الارب)
معنی طلخف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِلْ لَ)
لغت نامه دهخدا
مضطرب خلقت. سرجنبان. (ناظم الاطباء). مضطرب خلقت. لغتی است در سلحف. (منتهی الارب). سلّحف. (اقرب الموارد). رجوع به شلحف شود
(طَ / طَ لَ)
لغت نامه دهخدا
رایگان. باطل. (منتهی الارب). هدر. (منتخب اللغات). یقال: ذهب دمه طلفاً، ای هدراً. (منتهی الارب)
(حَ شَ)
لغت نامه دهخدا
آلودن به گل و لای سیاه. سیاه کردن. و منه الحدیث: کان فی جنازه فقال ایکم یأتی المدینه فلایدع فیها وثناً الا کسره و لا صوره الا طلخها، ای لطخها بالطین حتی یطمسها، تباه ساختن کتاب را. (منتهی الارب). ضایع کردن نبشته. (منتخب اللغات) ، آلودن پلیدی. خلیل گوید لطخ اعم است از طلخ. (منتهی الارب)
(طَ)
لغت نامه دهخدا
لای سیل آورد که در آن کفچلیزها باقی باشند و بدانجهت کسی بر شرب آب رودبار قادر نشود. (منتهی الارب)
(طَ)
لغت نامه دهخدا
تلخ. مر (اصلش تلخ است) : و مادۀ نزله بعضی گرم و رقیق باشد و بعضی سرد و غلیظ، اما رقیق بعضی تیز و سوزاننده و طلخ باشد و بعضی ترش... (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
(طِ خِ)
لغت نامه دهخدا
مسکۀتنک که روان باشد، مسکۀ هیچکاره و بدترین مسکه ها. طرخفه مثله. (منتهی الارب) (آنندراج)
(طَ)
لغت نامه دهخدا
تلخی. مرارت:
طلخی و شیرینیش آمیخته ست
کس نخورد نوش و شکر باهیون.
رودکی (از حاشیۀ فرهنگ اسدی نسخۀ نخجوانی)
طلخی و شیرینیش آمیخته ست
کس نخورد نوش و شکر باهیون.
رودکی (از حاشیۀ فرهنگ اسدی نسخۀ نخجوانی)
