معنی طلحفی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(طِ)

ضرب زدن سخت. یقال: ضربه ضرباً طلحیفاً، ای شدیداً. طلحاف. طلحف. طلحف. طلّحف. طلحفی ̍. (منتهی الارب)

(طَ حَ)

شمع است. (فهرست مخزن الادویه)

(طَ لَ فا)

مرد بسیارگوی بسیارسخن. طلنفاء. (منتهی الارب)

(طَ حی ی)

نام قسمی کاغذ. (ابن الندیم). نام قسمی کاغذ در قدیم منسوب به طلحه بن طاهر دومین امیر از امرای طاهری

(طَ حی ی)

منسوب به طلحه بن عبیداﷲ مشهور. (سمعانی)

(طَ حی ی)

ابواسحاق طلحه بن عبیدالله بن محمد بن اسماعیل بصری. ندیم موفق خلیفۀ عباسی. متوفی بسال 271 ه. ق. و کتاب المتیمین و کتاب جواهر الاخبار از اوست

(طِلْ لَ)

زدن سخت. لغتی است در طلحیف. (منتهی الارب). رجوع به طلحیف شود

(طَ لَ)

زدن سخت. طلحیف، گرسنگی سخت. (منتهی الارب)

سنگ پشت

منسوب به طلحه، قسمی کاغذ منسوب به طلحه بن طاهر دومین امیر از امرای طاهری

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما