معنی طفطاف در لغت نامه دهخدا

کرانۀ جوی و جانب آن، اطراف وکرانه های درخت. (منتهی الارب). کرانه های درخت. (منتخب اللغات)، نبات نازک. (مهذب الاسماء)

معنی طفطاف در فرهنگ لغت هوشیار

لبه سست، شاخه نازک ترکه، کناره جو آبکنار

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(طَ طِ)

جمع واژۀ طفطفه و طفطفه. (منتهی الارب)

(طَ)

به عربی اطراف شجر است. (فهرست مخزن الادویه). ظاهراً مصحف طفطاف است

(طِ)

سوسمار کلان سال بدسرشت بدخلقت. (منتهی الارب)

(طُ)

آنچه زائد و بر سر پیمانه باشد. طفافه. طففه. (منتهی الارب). آنچه زیادت آید از پیمانۀ سر ظرف. (منتخب اللغات)

(طَفْ فا)

فرس ٌ طفاف، اسپ تیزرو. (منتهی الارب). اسپی که سبک و جلد باشد، ظرفی که تا لبها رسیده باشد. (منتخب اللغات)

(طَ لَ)

آبی است. (معجم البلدان)

(طَ / طِ)

سیاهی شب، طف. رجوع به طف شود. (منتهی الارب) (منتخب اللغات)

سیاهی شب، لب پری، اسپ نوند