- طرمذه (طِ مِ ذَ)
آنکه کردار او موافق گفتارش نباشد، آنکه کار را درست نتواند کرد. (منتهی الارب)
معنی طرمذه - جستجوی لغت در جدول جو
- طرمذه (حَ مَ زَ)
لاف زدن. فخر کردن. نازیدن، گفتن و ناکردن. (منتهی الارب) (آنندراج). و لیس هذا من کلام اهل البادیه. (منتهی الارب)
- طرمذه
لاف زدن، نازیدن، ناز کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حَ رَ مَ)
لغت نامه دهخدا
ترنجیده شدن. گرفته شدن. ترش روی گردیدن. آژنگ افکندن میان دو ابرو، سپسایکی رفتن، سپسایکی برگشتن، گریختن، محو کردن. پاک کردن نبشته را. (منتهی الارب) (آنندراج)
(طَ / طِ / طُ مَ)
لغت نامه دهخدا
گوی لب بالائین. (منتهی الارب). و گوی لب پائین را ترفه نامند و طرمتان تثنیۀ آن است ولی لفظ طرمه را بجای ترفه غلبه داده اند و گویند طرمه آبله ای است که در وسط لب بالا پدید آید. در بعض کتب اصول لغت چنین است و در اساس آمده است که: هو ملیح الطرمتین. و آن دو سپیدی است در وسط دو لب که سپیدی لب پائین را طرمه و ازآن لب بالا را ترفه گویند ولی طرمتین علم شده است. (از تاج العروس)
