معنی طردیه - جستجوی لغت در جدول جو

طردیه

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از گردیه — تصویر گردیه

(دخترانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام خواهر بهرام چوبین سردار ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از طریده — تصویر طریده

شکار رانده شده، آنچه از شتران یا رمه که دزدیده و رانده شده، تکۀ دراز از حریر و جز آن، تیر، تیری که از چوب گز درست کنند

فرهنگ فارسی عمید

(رَ یَ)

مؤنث ردی (رد). (از منتهی الارب). امراءه ردیه، زن هالک. (ناظم الاطباء). رجوع به ردی و رد شود

لغت نامه دهخدا

(رِدْ یَ)

نوعی از برافکندن چادر. گفته میشود: هو حسن الردیه. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(طَ)

الطرده، از بطون هواره (قبیله ای از بربر). (صبح الاعشی ج 1 ص 364)

لغت نامه دهخدا

(طِ دَ)

اسم است مطاردۀ ابطال را در یک مرتبه، یعنی حمله آوردن حریف همدیگر را در یک بار. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(طَ ری یَ)

تأنیث طری ّ، بمعنی تر و تازه

لغت نامه دهخدا

(طَ زَ)

دهی است به یمن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(طُرْ یَ)

صورتی دیگر از طرنه (بساطالغول) که در بعضی نسخ از مفردات ابن البیطار آمده است

لغت نامه دهخدا

(هَُ دی یَ)

نی. (منتهی الارب). ازهری آن را حردی به حاء حطی داند و فقط لیث آن را به هاء هوز ضبط کرده است. (اقرب الموارد) ، دستۀ نی که بر آن گیاه بردی پیچیده بر پهنای دیوار می بندند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(وَ دی یَ)

مؤنث وردی. (اقرب الموارد). رجوع به وردی شود

لغت نامه دهخدا

(گُ یَ)

نام خواهر بهرام چوبینه است و مریم دختر قیصر که مادر شیرویه بود و گردیه خواهر بهرام چوبین که زن او (خسروپرویز) هر دو را به مداین نشاند به دارالملک. (فارسنامۀ ابن البلخی چ لیدن ص 108). و رجوع به امثال و حکم دهخدا ص 1580 شود

لغت نامه دهخدا

(کُ)

از طسوج قاسان است. (تاریخ قم ص 114)

لغت نامه دهخدا

(کُ یَ)

نام خواهر بهرام چوبین است اما صحیح این کلمه گردیه است. (یادداشت مؤلف). در مجمل التواریخ و القصص ص 78 و 79 کردیه آمده و ملک الشعرای بهار صحیح آن را کردویه دانسته است. رجوع به کردویه، گردیه و مجمل التواریخ ص 78 و 79 شود

لغت نامه دهخدا

(طَ)

یکی از ملوک روم که یک سال پادشاهی کرد. (مجمل التواریخ والقصص ص 133)

لغت نامه دهخدا

(قُ حِ)

آبی است میان حاجر و معدن نقره. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(طُ)

طعامی است مر اکراد را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(حَ رَ)

استوار کردن. محکم ساختن. (منتهی الارب) (آنندراج) : طردسه طردسهً، استوار و محکم ساخت وی را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(طَ دَ)

نام جایگاهی است. (معجم البلدان ج 6 ص 48)

لغت نامه دهخدا

(یَ)

مقلوب واطده، ثابت دیرینه. یقال، عاده طادیه، ای ثابته قدیمه. ج، طیادی. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(اِ تِ)

ردا برافکندن کسی را. (تاج المصادر بیهقی) (از زوزنی) (از ذیل اقرب الموارد از تاج العروس) ، در چاه انداختن کسی را. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(حُ دی یَ)

حردی ّ. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(اَ یَ)

جمع واژۀ رداء، به معنی چادر

لغت نامه دهخدا

(بَ ی یِ)

دهی است از بخش حومه سوسنگرد شهرستان دشت میشان. سکنۀ آن 140 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(رَ دی یَ)

ردیئه. مؤنث ردی ّ (ردی ٔ). خبیثه. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

تصویری از فردیه — تصویر فردیه

فردیت در فارسی تک گونگی، تک گرایی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از طرایه — تصویر طرایه

بشنج تری شادابی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از طادیه — تصویر طادیه

مقلوب واطده: دیرینه، ایستا (ثابت) زبانزد فرزانی

فرهنگ لغت هوشیار

شکار شکار رانده، پاره کم پهنا از زمین، پاره دراز از پرند، پارچه نمدار که بدان تنور را پاک کنند، تاختن شکار رادن شده، رانده، کاروان شتر، چوبی که بر دوک و قمار نهند و تراشند مانند رنده

فرهنگ لغت هوشیار

گردگیری خانه تکانی

فرهنگ گویش مازندرانی