معنی طخوخ - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

(طَخْ وَ)

ابر تنک. (منتهی الارب) (آنندراج)

(طُ)

حد فاصل میان دوزمین. (منتهی الارب) (آنندراج). سرحد. مرادف تخوم

(فُ)

جمع واژۀ فخ ّ. رجوع به فخ ّ شود

(لَ)

اصل. لخوخ، اصل عیب ناک. (منتهی الارب)

(خَ)

شفتالو. جمع واژۀ خوخه. رجوع به خوخه شود

طوخ الخیل، قریۀ دیگری است به صعید غربی نیل و بدان طوخ بیت یمون گویند و طوه نیز خوانند. (معجم البلدان)

(طَ)

دهی است به حوف غربی و آن را طوخ مزید گویند. (معجم البلدان)

(حَظظ)

تهمت کردن کسی را به قول یا به فعل. (منتهی الارب). تهمت کردن به چیزی بد از گفتار و کردار. (منتخب اللغات)

جمع فخ، دام های شکاری دام شکاری، جمع فخاخ فخوخ

شفتالو از گیاهان هلو شفتالو

چفته بستن (تهمت زدن)

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما