- طبن (حَرر)
طبانه. طبانیه. طبونه. زیرک شدن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب). دانا گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج)
معنی طبن - جستجوی لغت در جدول جو
- طبن (طِ بَ)
جمع واژۀ طبنه. (منتهی الارب)
- طبن (حِ)
فروپوشیدن آتش را تا نمیرد. (منتهی الارب) (آنندراج). آتش در زیر خاکستر پنهان کردن تا نمیرد. (تاج المصادر بیهقی)
- طبن (طَ)
گروه بسیار. (منتهی الارب) (آنندراج). یقال: ماادری ای الطبن هو، ای ای ّالناس هو. (منتهی الارب)
- طبن (طَ / طِ / طُ بَ)
بازیی است مر عربان را که بفارسی سدره نامند، و آن خطوطی است که بر زمین کشند، مرداری که آنرا در دام کرکس و ددان اندازند برای صید. (منتهی الارب) (آنندراج)
- طبن (طَ بَ)
زیرکی. (منتهی الارب). طبانه و طبانیه و طبونه مثله. (آنندراج)
- طبن (طَ بِ)
زیرک. دانا. (منتهی الارب) (آنندراج)
- طبن (طُ)
طنبور. (منتهی الارب) (آنندراج) (مهذب الاسماء) ، رباب. (منتهی الارب) (آنندراج)
جمع واژۀ طبنه
جمع واژۀ طبنه
- طبن (طُ / طِ بُن ن)
شهری در مغرب از سرزمین زاب که در منتهی الیه و پایان بلاد مغرب واقع است وگروهی از اعلام از این شهر برخاسته اند. و منسوب بدان طبنی است. (سمعانی ورق 367 ب). رجوع به طبنه شود
- طبن (طُ بَ)
جمع واژۀ طبنه. (منتهی الارب)
- طبن
گروه بسیار، زیرک شدن دانا گشتن فرو پوشیدن آتش تا نمیرد زیرکی تنبور از ابزارهای خنیا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(طُ نَ)
لغت نامه دهخدا
دیهی است پهلوی اشنی از اعمال صعید مصر بر غربی رود نیل. و این محل را با اشنی بواسطۀ زیبائی که دارند، دو عروس نامند. (معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 28)
(طَ رَ)
لغت نامه دهخدا
شهری است بر کرانۀ افریقیه نزدیک سرزمین مغرب کنار نهر زاب، این شهر به دست موسی بن نصیر گشوده شد و بیست هزار تن اسیر از آنجا گرفت، پادشاه آن که ’کسیله’ نام داشت گریخت. باروی این شهر با آجر بسیار سخت بنا شده، کوشک و حومه ای دارد. بین قیروان تا سجلماسه شهری از آن بزرگتر نیست. عمر بن حفص هزار مرد المهدی بسال 454 هجری قمری بنای این شهر را نو ساخت. (معجم البلدان چ وستنفلدج 3 ص 515). و آن مسقط گروهی از مشاهیر علماء و ادباء بوده است. رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبن شود
(طُ بُنْنی / طِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به ’طبن’ یا ’طبن’. شهری در مغرب از سرزمین زاب که در منتهی الیه و پایان بلاد مغرب واقع است و گروهی از اعلام از این شهر برخاسته اند. (سمعانی ورق 368 ب). رجوع به طبن و طبنه شود
کناره دوزی، پس انداز خوراک پیچیدن کنار جامه و غیره و دوختن آن، پنهان کردن و نهادن طعام برای روز سختی، اسقاط حرف دوم ساکن از رکن چون از (مستفعلن) سین بیندازند مستفعلن بماند مفاعلن بجای آن نهند و از فاعلاتن فعلاتن سازند
گوشه، پارچه بریده راندن، سپوختن، زدن، فروش سر درختی خانه تنگ جای تنگ، خانه دور افتاده
