- ضیوج (حِ)
چسبیدن. میل کردن. (منتهی الارب)
معنی ضیوج - جستجوی لغت در جدول جو
- ضیوج
خمیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کِیْ وَ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان الان براغوش است که در بخش الان براغوش شهرستان سراب واقع است و 1490 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
جانوری است از خزندگان، (از برهان) (از آنندراج) (از فرهنگ جهانگیری)، بعضی چرندگان را هم گفته اند، (برهان) (از آنندراج)
(حَ حَ جَ)
لغت نامه دهخدا
میل کردن. (منتهی الارب) ، میل کردن تیراز هدف. (منتخب اللغات). چسبیدن تیر از نشانه. برگردیدن تیر از نشانه. (منتهی الارب) ، فراخ گردیدن. (منتهی الارب). فراخ شدن. (منتخب اللغات)
(حَ)
لغت نامه دهخدا
ضیجان. میل کردن. (منتهی الارب) (منتخب اللغات). عدول کردن. (منتخب اللغات). چسبیدن، خطا شدن تیر. (تاج المصادر). خطا کردن تیر از نشانه. تخلف تیر از نشانه
(ای وَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان برده سربخش اشترینان شهرستان بروجرد. دارای 233 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(ضَیْ وَ)
لغت نامه دهخدا
گربۀ نر. (منتهی الارب) (فهرست مخزن الادویه) (منتخب اللغات). گربۀ دشتی. (دهار) (مهذب الاسماء). گربۀ برّی. ج، ضیاون
(زی وَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان کرزان رود است که در شهرستان تویسرکان واقع است و 151 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(فُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ فوج. آنها که در زندان آمدورفت دارند و پاسبانی آن کنند. (منتهی الارب) ، جمع واژۀ فیج است که معرب پیک باشد. (از یادداشتهای مؤلف) : تا آنگاه که بواسطۀ کثرت فیوج و بسیاری رسل که از رشید بدو آمدند حجت بر او لازم شد. (تاریخ قم). و از رؤسای فیوج و فراشان و بوّابان بسیار و بیحد بوده اند. (تاریخ قم) ، کولی. غره چی. غربال بند. قرشمال. چیگانه. (یادداشتهای مؤلف)
(ضَ)
لغت نامه دهخدا
ناقۀ فریادناک بوقت دوشیدن و بار کردن. (منتهی الارب). شتر ماده که بوقت دوشیدن و بار کردن فریاد کند. (منتخب اللغات). بانگ کننده. (مهذب الاسماء)
این واژه در دستور زبان و واژه نامه گیلکی آمده و رمن فیج است که در گیلان به کولی می گویند و بدینگونه نادرست است فیجان فیج ها
کولی غربال بند، از طوایف مهاجری که در نقاط مختلف مازندران
از توابع سه هزار تنکابن