- ضیطر (ضَ طَ)
ضوطر. ضیطار. مرد کلان جثه. فربه ناکس بزرگ سرین. (منتهی الارب). بزرگ شکم. بزرگ و فرومایه. (مهذب الاسماء) ، مرد شگرف بی خیر. (منتهی الارب)
معنی ضیطر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ضَطَ را)
لغت نامه دهخدا
ضوطار. آنکه در بازار بدون رأس المال درآید و در کسب مطلوب حیله ها جوید. (منتهی الارب)
(بَ طَ)
لغت نامه دهخدا
بیطار. پچشک ستور. (از منتهی الارب) (از مهذب الاسماء). رجوع به بیطار شود، درزی. (منتهی الارب). خیاط و درزی. (از ناظم الاطباء)
(ضَ)
لغت نامه دهخدا
ضوطر. ضیطر. مرد کلان جثه. فربه ناکس بزرگ سرین، مرد شگرف بی خیر، بازرگانی که سفر نکند و از جای خود بجای دیگر نرود برای فروختن. (منتهی الارب)
(ضَ طَ)
لغت نامه دهخدا
ضبطر. ضبطار. مرد کلان جثۀ فربه ناکس بزرگ سرین. مرد شگرف بی خیر. (منتهی الارب). ج، ضیاطر، ضیاطره، ضیطارون
(طِ)
لغت نامه دهخدا
ابن حبشیّه بن سلول خزاعی، از قحطان. جدی جاهلی است و قره بن ایاس شاعر از نسل اوست. (الاعلام زرکلی ج 2 ص 437)
(حَ لَ قَ)
لغت نامه دهخدا
ضرر: لا ضیر علیکم، ای لا ضرر فی تأخیر الصلوه بالنوم. ضور. گزند رسانیدن کار. (منتهی الارب). گزند کردن. (دهار). مضرت کردن. (زوزنی) ، گزند، زیان کردن. (منتهی الارب) (تاج المصادر) ، بیچارگی، احتیاج. (منتهی الارب)
