- ضهزم (ضِ زِ)
ناکس و فرومایه. (منتهی الارب)
معنی ضهزم - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ زَنْ نُ)
لغت نامه دهخدا
شکسته شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). شکسته شدن عصا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بانگ کردن رعد. (تاج المصادر بیهقی). بانگ کردن کمان و تندر و رعد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، دریده گشتن مشک از خشکی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(ضِ زِ / ضَ زَ)
لغت نامه دهخدا
ماده شتر کلان سال. آنکه در وی بقیه ای از جوانی باشد. کلان سال اندک شیر. (منتهی الارب). اشتر پیر. (مهذب الاسماء) ، افعی ً ضرزم، مار سخت گزنده. (منتهی الارب)
(مُ هََ زْ زَ)
لغت نامه دهخدا
قصب مهزم، نی که شکسته و شکافته شده باشد. (از اقرب الموارد) ، سقاء مهزم، مشک که با خشکی برهم تا خورده باشد. (از اقرب الموارد). متهزم. و رجوع به متهزم شود
(نَ لَ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان شفت بخش مرکزی شهرستان فومن، بر کنار رود خانه امام زاده ابراهیم در 12 گزی غرب فومن و 4 هزارگزی جنوب غربی بازار شفت و در جلگۀ معتدل هوایی واقع است و 947 تن سکنه دارد. آبش از رود خانه پسینمان و محصولات عمده اش برنج و ابریشم و چای و شغل مردمش زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
(حِ / حُ)
لغت نامه دهخدا
نیک کوفتن کسی را. سخت پاسپر کردن چیزی را، آرمیدن با زن، به پیش دهان گزیدن ستور کسی یا چیزی را. (منتهی الارب)
(هََ زِ)
لغت نامه دهخدا
اسب منقاد و رام. (منتهی الارب). فرس مطیع، فرس هزم الصوت، که صدایش به صدای رعد ماند. (اقرب الموارد)
