جدول جو
جدول جو

معنی ضفاطه - جستجوی لغت در جدول جو

ضفاطه(ضَفْ فا طَ)
شتر بارکش، گروه بزرگ از همراهان. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
ضفاطه(حَ)
سست رأی و ضعیف عقل شدن، و منه حدیث عمر: اللهم انی اعوذ بک من الضفاطه. (منتهی الارب) ، چنگ زدن. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(سُ طَ)
رخت خانه. (منتهی الارب) (آنندراج)
لغت نامه دهخدا
(عَفْ فا طَ)
کنیزک شبانی کننده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از دهار)
لغت نامه دهخدا
(ضِ طَ)
مرد کلان شکم فربه بزرگ هیکل. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(ثَ غَ)
نگاه داشتن کسی یا چیزی را بهوش، ضبطت الارض، باران باریده شد زمین. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(فِ طَ)
مردم فرومایه. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(حَ)
کلان و ستبر شدن شکم. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(ضَ فَ)
مرد گول و بیعقل. (منتهی الارب) ضعیف الرأی. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا
(ضَطَ)
سستی عقل. ج، ضفطات. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(ضُفْ فا)
مردم فرومایه. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
(ضَفْ فا)
شتربان. شتردار. ساربان. آنکه شتر را به کرایه دهد، برندۀ متاع از جائی بجائی. (منتهی الارب). مکاری. بازرگان. (مهذب الاسماء) ، ریخ زننده، فربه فروهشته گوشت و گران بدن که با قوم همراهی نتواند. (منتهی الارب)
لغت نامه دهخدا
تصویری از سفاطه
تصویر سفاطه
رخت خانه خوشرویی جوانمرد گشتن
فرهنگ لغت هوشیار
نفاطه در فارسی مونث نفاط از ریشه پارسی نفت انداز مونث نفاط، مبالغه در نفاط: چون کوهی که عراده رعد و نفاطه برق... و تیر پران بارانش رخنه نکند
فرهنگ لغت هوشیار