معنی ضرفطی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(بَ رَ طا)

قریه ای است به شهر ملک در بغداد. (منتهی الارب)

(عُ فُ ی ی)

نسبت است به عرفطه. و او جد طالوت بن ابی بکر بن خالد بن عرفطۀ عرفطی، حلیف و هم پیمان بنی زهره بوده است. (از اللباب فی تهذیب الانساب)

(ثَ)

بستن و محکم گردانیدن کسی یا چیزی را. (منتهی الارب)

(ضُ فَ طا)

جمع واژۀ ضفیط. (منتهی الارب)