معنی ضجعه - جستجوی لغت در جدول جو

ضجعه

لغت نامه دهخدا

ضجعه

لغت نامه دهخدا

ضجعه

لغت نامه دهخدا

ضجعه

لغت نامه دهخدا

ضجعه

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از نجعه — تصویر نجعه

جستجوی آب و علف، جستجوی چراگاه

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ضجیعه — تصویر ضجیعه

مؤنث واژۀ ضجیع، هم خوابه، هم بستر

فرهنگ فارسی عمید

(ضِ عی ی / ضُ عی ی)

ضجعه. مردبسیار خسپنده. (منتهی الارب). و رجوع به ضجعه شود

لغت نامه دهخدا

(شُ / شَ عَ)

لاغر بی دل و عاجز. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ شجاع به معنی دلیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(شَ عَ)

شتربچه که مادرش آن را ناقص خلقت زاده باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شجعه. رجوع به شجعه شود، مرد دراز مضطرب. (از اقرب الموارد) ، زمان. (از ذیل اقرب الموارد) ، جمع واژۀ شجاع به معنی دلیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(شَ جِ عَ)

زن شجاع. (از اقرب الموارد). زن دلاور و پردل. (منتهی الارب) ، زن که بر مردان در گفتار و سلاطت گستاخ است. (از اقرب الموارد) ، ناقه شجعه، شترمادۀ سبک دست و پا در رفتن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(شَ جَ عَ)

جمع واژۀ شجاع به معنی دلیر. (منتهی الارب). رجوع به شجاع شود

لغت نامه دهخدا

(ضَ عَ)

تأنیث ضجیع

لغت نامه دهخدا

(ضُ مَ)

جانورکیست بدبوی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(مِ عَ / مُ جَ عَ / مِ جَ عَ)

زن نادان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط)

لغت نامه دهخدا

(رُ عَ)

جواب مکتوب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). جواب. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(ضُ عُ / ضَ عَ)

پدربطنی از قضاعه، و فرزندان او را ضجاعمه گویند. ج، ضجاعم یا ضجاعمه، و ایشان پادشاهان شام بودند (و الهاء للنسبه). (منتهی الارب) (الاعلام زرکلی ج 2 ص 438)

لغت نامه دهخدا

(ضَ رَ عَ)

رام، متواضع، خوار و حقیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(ضَ عَ)

کفتار ماده (یا مادۀ آن نیز ضبع است). ج، ضبع. (منتهی الارب). ضبعهالعرجاء، کفتار مادۀ لنگ: و ضلع الضبعه العرجاء یعلق علی رأس صاحب الشقیقه فینفعه. (ابن البیطار) ، کفتار پیر. و ضریر انطاکی گوید: ضبعه، معروفه و تسمی العرجاء اما لقصر یدها الیسری او لعرج خلقی او تتعارج لیطمع فیها الذئب و الکلب لمیل بها الی اکلهما و تطلق علی الذکر و الانثی او لانثی خاصه و هو حیوان ضعیف القلب لایکسر الاغیله و لیس حیوان اشد صفره منه و فیه البغاء خلقی ومن خواصه الخوف من جر نحو الثوب و العصی و رؤیه الحنظل، و هو حارّ فی آخر الثانیه یابس فی اولها قدر جرب منه اذا خنق فی زیت و طبخ کما هو حتی یتهری کان نافعاً لوجع المفاصل و الظهر و النسا و النقرس و ان مرارته تحد البصر کحلاً و ان عتقت فی النحاس مع دهن الاقحوان قلعت البیاض اذا تمودی علیها و قیل ان ما جاورخاصرتها من الجلد اذا حرق منع الابنه حمولاً و ان یدها الیمنی اذا اخذت منها حیه اورثت القبول و ان الجلوس علی جلدها یورث الابنه و لم یثبت و رأسها اذا جعل فی برج کثر فیه الحمام و شعرها یقطع الدم محرقاً و مرارتها تجلو الکلف مع شحم الاسد و یقال ان عینها الیمنی اذا جعلت تحت الوساده علی غفله منعت النوم و ان آکل لحمها اذا عض الفتق بری بشرط ان یذکر یوم اکله و ان شرب دمها یبری من الجنون. (تذکرۀ ضریر انطاکی)

کفتار ماده (یا مادۀ آن نیز ضبع است). ج، ضَبع. (منتهی الارب). ضبعهالعرجاء، کفتار مادۀ لنگ: و ضلع الضبعه العرجاء یعلق علی رأس صاحب الشقیقه فینفعه. (ابن البیطار) ، کفتار پیر. و ضریر انطاکی گوید: ضبعه، معروفه و تسمی العرجاء اما لقصر یدها الیسری او لعرج خلقی او تتعارج لیطمع فیها الذئب و الکلب لمیل بها الی اکلهما و تطلق علی الذکر و الانثی او لانثی خاصه و هو حیوان ضعیف القلب لایکسر الاغیله و لیس حیوان اشد صفره منه و فیه البغاء خلقی ومن خواصه الخوف من جر نحو الثوب و العصی و رؤیه الحنظل، و هو حارّ فی آخر الثانیه یابس فی اولها قدر جرب منه اذا خنق فی زیت و طبخ کما هو حتی یتهری کان نافعاً لوجع المفاصل و الظهر و النسا و النقرس و ان مرارته تحد البصر کحلاً و ان عتقت فی النحاس مع دهن الاقحوان قلعت البیاض اذا تمودی علیها و قیل ان ما جاورخاصرتها من الجلد اذا حرق منع الابنه حمولاً و ان یدها الیمنی اذا اخذت منها حیه اورثت القبول و ان الجلوس علی جلدها یورث الابنه و لم یثبت و رأسها اذا جعل فی برج کثر فیه الحمام و شعرها یقطع الدم محرقاً و مرارتها تجلو الکلف مع شحم الاسد و یقال ان عینها الیمنی اذا جعلت تحت الوساده علی غفله منعت النوم و ان آکل لحمها اذا عض الفتق بری بشرط ان یذکر یوم اکله و ان شرب دمها یبری من الجنون. (تذکرۀ ضریر انطاکی)

لغت نامه دهخدا

(ضَ بِ عَ)

ضباع. ضباعی. ناقۀ آرزومند گشن. (منتهی الارب). اشتری بگشن آمده. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(ثَ لَ)

ضبع. نیک آرزومند نر شدن ناقه، و گاهی در زنان نیز استعمال کنند. (منتهی الارب). بگشن آمدن شتر. (زوزنی). بگشن آمدن شتر ماده. (تاج المصادر)

لغت نامه دهخدا

(جِ عَ)

تأنیث ضاجع، گوسپندان بسیار. (منتهی الارب). گوسفند بسیار. (مهذب الاسماء) ، جای ریزش رودبار، دلو پرآب که از گرانی کژ و مائل به نشیب باشد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(شِ عَ)

شجاع. (از اقرب الموارد) ، جمع واژۀ شجاع به معنی دلیر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(ضِ لَ عَ)

ماهیی است خرد سبز کوتاه استخوان. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(رِ عَ)

رجعه. رجوع به رجعت و رجعت در همه معانی شود

لغت نامه دهخدا

(حِدْ دَ)

ضیاع. ضیع. هلاک شدن. (منتهی الارب). ضایع شدن. (زوزنی). بباد شدن. (تاج المصادر)

لغت نامه دهخدا

(عَ)

ضیاع. ضیع. رجوع به ضیاع شود. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

نجعه در فارسی گیاه جستن، جست و جوی آب و گیاه، خوراک دلپذیر گیاه جستن خواستن گیاه در جای آن، جستجوی آب وعلف، خوراک مطلوب: ... وتانه بس دیر لهنه کلاب ونجعه ذئاب خواهندشد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از فجعه — تصویر فجعه

دردمندی

فرهنگ لغت هوشیار

آب و زمین و مانند آن زمین زراعتی، جمع ضیاع، خواسته متاع کالا. وضعیت و وضیعه در فارسی مونث وضیع بها کاست، سپرده (ودیعه)، پسر خوانده، باژ که فرمانروا گیرد، پهرست باژو ساو

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ضجیعه — تصویر ضجیعه

مونث ضجیع

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ضاجعه — تصویر ضاجعه

جای ریزش رودبار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از شجعه — تصویر شجعه

جمع شجاع، بمعنی دلیر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سجعه — تصویر سجعه

پاره ای از هماهنگ آوری

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از رجعه — تصویر رجعه

جواب مکتوب

فرهنگ لغت هوشیار