- ضاهس (هَِ)
کسی که بگزد چیزی را با دندان پیشین. در نفرین گویند: لااطعمه اﷲ الا ضاهساً و لاسقاه الاّ فارساً، یعنی بخوراند خدای او را اندک از نبات که بمقدم دهان خائیده شود و بنوشاند او را آب خالص بی آمیغ شیر یعنی شیر میسر نشود او را. (منتهی الارب)
