- ضائنه (ءِ نَ)
تأنیث ضائن. ج، ضوائن. (منتهی الارب)
معنی ضائنه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(ءِ رَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث ضائر. زیان رساننده. گزندرساننده:
مؤمنان از دست باد ضائره
جمله بنشستند اندر دائره.
مولوی
مؤمنان از دست باد ضائره
جمله بنشستند اندر دائره.
مولوی
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
از کوههای بنی سلول دو کوهست که یکی را ضائن و دیگری را ضمر خوانند و ازهر دو با هم به ضمران عبارت کنند. (معجم البلدان)
(ءِ)
لغت نامه دهخدا
ستور پشم دار، میش نر. (منتهی الارب) (دهار). خلاف ماعز، سست فروهشته شکم، مرد نیکوتن کمخوار، پشتۀ سپید پهنا از ریگ. (منتهی الارب). ج، ضأن، ضاءن، ضئین
(مِ نَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث ضامن، خرمابن که در شهر یا قریه یا داخل حصار شهر باشد، و منه الحدیث: انّه صلی اﷲ علیه و سلّم کتب ان لنا الضاحیه من البعل و لکم الضامنه من النخل (و الضاحیه هی الظاهره التی فی البر من النخیل و البعل الذی یشرب بعروقه من غیر سقی). (منتهی الارب)
(ءِ نَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث حائن. محنت نازلۀ مهلکه. بلای مهلک. ج، حوائن، می. (منتهی الارب). و ظاهراً معنی اخیر برای حانیه به تقدیم نون بر یاء است
کائنه در فارسی مونث کائن: باشنده پدیده مونث کاین (کاین) :جمع کاینات (کائنات)
مونث ضامن و خرما بن: در چهار دیواری مونث ضامن، خرمابن که در شهر یا قریه یا داخل حصار شهر باشد
ضایعه در فارسی مونث ضائع: تباه تبست مونث ضایع از دست رفته تلف شده، فاسد گشته تباه شده جمع ضایعات