- صیعر(صَ عَ)
قبیله ای است به یمن از قضاعه. (منتهی الارب)
معنی صیعر - جستجوی لغت در جدول جو
- صیعر(صَ عَ)
ابن عمرو بن حیدان. از قبیلۀ قضاعه است
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یَ)
لغت نامه دهخدا
بزغاله که آن را جهت شکار در مغاک شیر و دیگر سباع بندند یا عام است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بزغاله که بر دام بندند برای صید. (مهذب الاسماء). پایدام، نام درختی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
موضعی است در نفتالی در جوار دریای جلیل، (صحیفۀ یوشع 19:35) (قاموس کتاب مقدس)
کوهی است باجاء به بلاد طی و مغاره های خانه مانند دارد، (معجم البلدان)
کوهی است بر ساحل بین صیراف و عمان، (معجم البلدان)
کوهی است باجاء به بلاد طی و مغاره های خانه مانند دارد، (معجم البلدان)
کوهی است بر ساحل بین صیراف و عمان، (معجم البلدان)
(صَیْ یو)
لغت نامه دهخدا
پایان کار و مآل آن. (منتهی الارب) ، عقل و رأی. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) ، گیاه خشک که بعد از سبز شدن خورده شود. (منتهی الارب)
کوچکی، موضعی است در کوهستان یهودا در حوالی حبرون (صحیفۀ یوشع 15:54) و دور نیست که همان صیعیر باشد و آن خرابه ای است که بر تلی که مسافت پنج میل به شمال (و) شمال شرقی حبرون واقع است. (قابوس کتاب مقدس)
قریه ای است بنواحی قدس و در تورات آمده است، (معجم البلدان)، گویا همان صیعور است که ذکر شد، رجوع بدان کلمه شود
آواز چنگ که سازی است، نافۀ مشک، (منتهی الارب)، رمۀ گاو، (اقرب الموارد)، رمۀ گاو دشتی، (مهذب الاسماء)
لیف نارجیل. (مفردات ابن البیطار ذیل کلمه نارجیل)
لیف نارجیل. (مفردات ابن البیطار ذیل کلمه نارجیل)
(قَ عَ)
لغت نامه دهخدا
کسی که از بیخ حلق سخن گوید. (از اقرب الموارد) ، مرد لب پیچنده وقت سخن. (منتهی الارب). مرد پیچنده لب در وقت سخن گفتن. (ناظم الاطباء)
(صَ عَ ری ی)
لغت نامه دهخدا
احمر صیعری، سخت سرخ. (منتهی الارب). قانی.
- سنام صیعری، کوهان بزرگ. (منتهی الارب)
- سنام صیعری، کوهان بزرگ. (منتهی الارب)
(صَ عَ ری یَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از رفتار. (منتهی الارب). اعتراض فی السیر. (اقرب الموارد) ، داغی است در گردن ماده شتر خاصه یا عام است. (منتهی الارب)
