- صنخه (صَ نَ خَ)
چرک. ریم. (منتهی الارب). الدرن. (اقرب الموارد)
معنی صنخه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(صَ نَ مَ)
لغت نامه دهخدا
ماشورۀ پر و هر قدر از آن که میان کاواک باشد. (منتهی الارب). قصبهالریش کلها. (اقرب الموارد) (قطر المحیط) ، سختی، بلا. (منتهی الارب)
(صَ نِ قَ)
لغت نامه دهخدا
جمل صنقه، شتر دفزک و کلان و ناقهصنقه کذلک یا آن مخصوص به نر است. (منتهی الارب). دراقرب الموارد آنرا بفتح نون ضبط کرده و نویسد: جمل صنقه، بزرگ سطبر و تا مبالغت را بود نه تأنیث
(صَ نِ فَ)
لغت نامه دهخدا
صنفهالثوب، حاشیۀ جامه هرچه باشد یا حاشیۀ آن جانب که ریشه و پرزه دارد یا آن جانب که ندارد، جانب. ناحیه. (منتهی الارب)
(صَ جَ)
لغت نامه دهخدا
سنگ ترازو. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). معرب سنجه. رجوع به المعرب جوالیقی ص 215 سطر1 و سنجه شود
(خَ)
لغت نامه دهخدا
آماسیدگی استخوان از گزیدگی یا کوفتگی که اثر آن باقی باشد، داهیه. بلا. (منتهی الارب). و رجوع به صاخ شود
(صَ جَ)
لغت نامه دهخدا
نهری است بین دیار مصر و دیاربکر بالای آن پل بزرگی است که از عجایب آثار است. (معجم البلدان)
(زَ نِ خَ)
لغت نامه دهخدا
شترانی که شکمهای آنها از شدت تشنگی تنگ شده باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(صِ خِ)
لغت نامه دهخدا
شتر فربه، مرد بزرگ جثۀ درازبالا. رجوع به دو مادۀ ذیل شود، غورۀ خرمای خشک. (منتهی الارب)
پارسی تازی گشته سنجه (وزنه) سنگ ترازو پارسی تازی گشته سنجک کفچک از ابزار های خنیا (قاشقک)
صنعت در فارسی: ورز فیار کرک فیدار مویند، کار پیشه، هنر، دسترنج ساختاری، ترفند، چاره
