معنی صلخد در لغت نامه دهخدا

دهی از بخش قشم شهرستان بندرعباس 84هزارگزی باختر قشم سر راه مالرو باسعیدو به قشم. جلگه ای وگرمسیر. دارای 550 تن سکنه. آب آن از چاه و باران. محصول آنجا غلات. شغل اهالی صید ماهی است. پاسگاه گارد مسلح گمرک دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

صخد

(تَ هََ نْ نُ)

نیک گرم شدن روز و غیر آن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صخد

(تَ هََ نْ نُءْ)

سوختن چیزی را آفتاب. (منتهی الارب). گرمای آفتاب در کسی اثر کردن. (تاج المصادر بیهقی) ، بانگ کردن گنجشک، بانگ کردن کلاکموش. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صاخد

(خِ)

خرمابن تنهاگانه (؟) پوست رفته. (منتهی الارب) ، حرﱡ صاخدٌ، گرمای سخت، واحدٌ فاحدٌ صاخد، از اتباع است. (منتهی الارب) ، یعنی تنها و ناتوان و بی برادر و فرزند. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صیخد

(صَ خَ)

موضعی است در زمین یمن

لغت نامه دهخدا

صیخد

(صَ خَ)

چشمۀ آفتاب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صلود

(تَ یَ)

آواز دادن چقماق و آتش ندادن. (منتهی الارب). کندشدن آتش زنه. (تاج المصادر بیهقی). بیرون نامدن آتش آتش زنه. (مصادر زوزنی) ، بخیل گردیدن. (منتهی الارب). ندادن چیزی سائل را. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صلود

(صَ)

اسب خوی ناکننده. (منتهی الارب). اسب بی خوی. اسب که خوی نیاورد. (مهذب الاسماء) ، دیگ دیربجوش آینده، ناقۀ کم شیر درشت پوست پستان، بر کوه برآینده از بیم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صلاخد

(صَ خِ)

جمع واژۀ صلخد. (منتهی الارب). رجوع به صلخد شود

لغت نامه دهخدا

صلاخد

(صُ خِ)

شتر قوی سخت یا تیزخاطر چالاک. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صلاد

(صَلْ لا)

عود صلاد، چوب که آتش نگیرد. (منتهی الارب). لا ینقدح منه نار. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

صلخب

(صَ خَ)

نصر گوید: کوهی است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

صرخد

(صَ خَ)

شهری چسبیده به بلاد حوران از اعمال دمشق و آن قلعه ای است حصین و ولایتی نیکو و وسیع. شراب منسوب به آن معروف است. شاعر گفته است:
و لذّ کطعم الصرخدی ترکته
بارض العدی من خشیه الحدثان.
(معجم البلدان).
شهری است بشام و شراب را بوی منسوب کنند. (منتهی الارب) (قاموس). موضع بالجزیره. (مهذب الاسماء). و در آنجا آب نیست مگر آنچه از باران در صحرا و بادیه ها جمع میشود ’قمرا’ و ’متان’ دو قریه از این شهر میباشند. (عیون الانباء ج 1 ص 307)

لغت نامه دهخدا

صلخدی

(صَ لَ دا)

شتر قوی سخت یا تیزخاطر چالاک. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صلخدم

(صَ لَ دَ)

جمل صلخدم، شتر قوی دراز. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صلخف

(صِلْ لَ)

نرۀ ستور و مرد. (منتهی الارب)