معنی صفون - جستجوی لغت در جدول جو

صفون

لغت نامه دهخدا

صفوان

روشنی، صفا

فرهنگ فارسی عمید

صفوف

صف ها، رده ها، رج ها، ردیف ها، راسته ها، جمع واژۀ صف
شصت و یکمین سورۀ قرآن کریم ها، مدنی ها، دارای ۱۴ آیه، حواریین

فرهنگ فارسی عمید

صحون

صحن ها، وسط حیاط ها، میان خانه ها، قدح ها، کاسه های بزرگ، جمع واژۀ صحن

فرهنگ فارسی عمید

صفوی

کسی که نسبش به شیخ صفی می رسد

فرهنگ فارسی عمید

صفوت

خالص، پاکیزه و برگزیده
صفوت آدمیان: پیغمبر اسلام

فرهنگ فارسی عمید

صافون

شهری از شهرهای جاد است که در مشرق اردن واقع است (یوشع 13:27)، دور نیست که عبارتی که در آیۀ مسطوره در سفر داوران 12:1 ’واقع است بطرف شمال’، مقصود همین شهر باشد زیرا که در ترجمه هفتاد مینویسد تا صافون تلمود میگوید آن امّاثوس است که خرابۀ امانه باشد که به جنوب دریای جلیل واقع است، (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

صحون

(صُ)

جمع واژۀ صحن. (قطر المحیط). رجوع به صحن شود

لغت نامه دهخدا

صحون

(صَ)

ناقۀ لگدزننده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

زفون

(زَ)

شترمادۀ بسیار راننده و دفعکننده یا شترمادۀ لنگان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

دفون

(دَ)

بندۀ گریخته. (منتهی الارب). برده ای که ازترس مولایش و یا از رنج کار گریخته باشد ولی از شهر خارج نگشته، گویی که خود را در خانه های شهر دفن کرده است. (از اقرب الموارد) ، شتر رمیده، یا آنکه بی حاجت همچو گریختگان هر سو رود از مردم و شتر. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، ناقه که عادتش چنان باشد که در آبخور میان و وسط شتران بود. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، حسب دفون، اصل و نسب که مشهور نباشد. (از ذیل اقرب الموارد از لسان) ، رجل دفون، شخص خامل و گمنام. (از ذیل اقرب الموارد از لسان)

بندۀ گریخته. (منتهی الارب). برده ای که ازترس مولایش و یا از رنج کار گریخته باشد ولی از شهر خارج نگشته، گویی که خود را در خانه های شهر دفن کرده است. (از اقرب الموارد) ، شتر رمیده، یا آنکه بی حاجت همچو گریختگان هر سو رود از مردم و شتر. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، ناقه که عادتش چنان باشد که در آبخور میان و وسط شتران بود. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، حَسَب دفون، اصل و نسب که مشهور نباشد. (از ذیل اقرب الموارد از لسان) ، رجل دفون، شخص خامل و گمنام. (از ذیل اقرب الموارد از لسان)

لغت نامه دهخدا

قفون

(قَ)

جمع واژۀ قفا. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به قفا شود

لغت نامه دهخدا

قفون

(رَ سَ)

مردن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

سفون

(سُ)

جمع واژۀ سفینه. (آنندراج) (منتهی الارب). رجوع به سفینه شود

لغت نامه دهخدا

سفون

(سَ)

باد خاک روب. ج، سوافین. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رفون

(رُ)

دیهی است از دیه های سمرقند. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

رفون

(رَ)

زعفران. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شفون

(شَ)

رشکین و حسود و غیور. (ناظم الاطباء). غیور که از شدت غیرت و حذر گوشۀ چشم از تند نگریستن برنبندد. (از اقرب الموارد) ، کسی که با گوشۀ چشم و یا به کراهت و اعراض بنگرد کسی را. (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تفون

(تَ)

افزایش و افزون شدن و حسن نما و گوالیدگی نیکو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شفون

(تَ)

مصدر به معنی شفن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). به کنج چشم نگریستن کسی را. (آنندراج) (از اقرب الموارد). به دنبال چشم نگریستن به کسی. (از تاج المصادر بیهقی) (دهار). به دنبال چشم نگریستن، و یعدی بنفسه و بالی. (از المصادر زوزنی چ بینش ص 160) ، به تعجب نگریستن به سوی چیزی. (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، به کراهت و اعراض دیدن چیزی را. (انجمن آرا) (آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به شفن شود

مصدر به معنی شَفَن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). به کنج چشم نگریستن کسی را. (آنندراج) (از اقرب الموارد). به دنبال چشم نگریستن به کسی. (از تاج المصادر بیهقی) (دهار). به دنبال چشم نگریستن، و یعدی بنفسه و بالی. (از المصادر زوزنی چ بینش ص 160) ، به تعجب نگریستن به سوی چیزی. (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، به کراهت و اعراض دیدن چیزی را. (انجمن آرا) (آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به شَفَن شود

لغت نامه دهخدا

اصفون

(اَ)

قریه ای است به صعید اعلی برکنار غربی نیل در زیر اشنی و آن بر تپه ای بلند مشرف است. (از معجم البلدان) (مراصدالاطلاع). شهریست بمصر بر ساحل غربی نیل و بدانجا امامیه و اسماعیلیه و حاکمیه و طایفه ای از درزیه باشند. (نخبهالدهر دمشقی)

لغت نامه دهخدا

صلون

میوه کورز کور

فرهنگ لغت هوشیار

صفوت

خالص و برگزیده چیزی

فرهنگ لغت هوشیار

صفوح

جوانمرد بخشنده عفو کننده، غفور

فرهنگ لغت هوشیار

صفور

تهی گشتن خنور

فرهنگ لغت هوشیار

صفوف

جمع صف، رده ها رسته ها جمع صف رده ها رسته ها

فرهنگ لغت هوشیار

صفوه

برگزیدگی، برگزیدن، پالودن، روشن و ناب

فرهنگ لغت هوشیار

صفوی

منسوب به صفی الدین اردبیلی هریک از افراد خاندان صفی الدین اردبیلی، جمع صفیون صفویین (بسیاق عربی) صفویان (بسیاق فارسی)

فرهنگ لغت هوشیار

صحون

چموش لگد زن ستور میان سرای و ساحت آن، عرصه فضا ساحت. یا صحن ارم. عرصه باغ ارم (بهشت شداد)، باغی که در نزهت و خرمی مانند بهشت باشد، یا صحن دو رنگ. دنیا عالم سفلی، شب و روز. یا صحن سیم. صفحه کاغذ سفید، قرص ماه. یا صحن عظیم. روی زمین سطح ارض. یا صحن وسیع. صحن عظیم، قدح بزرگ کاسه بزرگ. یا صحن پالوده. کاسه پالوده (فالوذج)، اندام نهانی زن بکر

فرهنگ لغت هوشیار