معنی صفوق - جستجوی لغت در جدول جو

صفوق

لغت نامه دهخدا

صدوق

(پسرانه)

راستگو، صدیق، دوست

فرهنگ نامهای ایرانی

صفوف

صف ها، رده ها، رج ها، ردیف ها، راسته ها، جمع واژۀ صف
شصت و یکمین سورۀ قرآن کریم ها، مدنی ها، دارای ۱۴ آیه، حواریین

فرهنگ فارسی عمید

صدوق

کسی که همیشه راست می گوید، بسیار راست گو

فرهنگ فارسی عمید

تفوق

برتری جستن، برتری یافتن، برتر و بالاتر شدن، برتری و بالایی

فرهنگ فارسی عمید

صفوت

خالص، پاکیزه و برگزیده
صفوت آدمیان: پیغمبر اسلام

فرهنگ فارسی عمید

صفوی

کسی که نسبش به شیخ صفی می رسد

فرهنگ فارسی عمید

صفاق

پوست نازکی که زیر پوست ظاهر بدن است، پوست نازک درونی که شکم را از قسمت پایین مجزا می کند، پردۀ درون شکم که روده ها در میان آن قرار دارد و هرگاه قسمت پایین آن شکاف پیدا کند، سبب عارضۀ فتق می شود

فرهنگ فارسی عمید

عفوق

(خَ رَ فَ)

پریشان و متفرق شدن شتران در چراگاه بعد گذاشتن در آن و بر سر خود رفتن آنها. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عفق. رجوع به عفق شود

لغت نامه دهخدا

دفوق

(تَ لُ)

دفق است در تمام معانی. (ازاقرب الموارد) (از منتهی الارب). رجوع به دفق شود

لغت نامه دهخدا

دفوق

(دَ)

اسب مادۀ نیکورفتار شتابرو. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). دفقه. و رجوع به دفقه شود

لغت نامه دهخدا

طفوق

(حَش ش / حُش ش)

کردن گرفتن. (منتهی الارب). شروع کردن. آغازیدن. در کاری ایستادن. (زوزنی). شروع کردن چیزی، نزدیک شدن. (منتخب اللغات)

لغت نامه دهخدا

تفوق

(تَ)

فراخی نمودن در عیش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، فواق فواق مکیدن بچه شیر را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، نوشیدن چیزی بعد چیزی. (از اقرب الموارد) ، فواق به فواق دوشیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، انفاق کردن بر مهل، ترفع بر قوم. (از اقرب الموارد). برتری نمودن. (غیاث اللغات). افزونی داشتن بر چیزی. (آنندراج). برتری و بالایی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

افوق

(اَفْ وَ)

تیر شکسته پیکان. (ناظم الاطباء). تیر شکسته سوفار. (آنندراج) (منتهی الارب). سر سوفار شکسته. (مهذب الاسماء نسخۀ خطی). تیر که جای زه آن بشکسته است. (یادداشت مؤلف). و فی المثل: رجع فلان بافوق ناصل، ای بسهم منکسر لا نصل فیه، یعنی به بهرۀ ناتمام بازگردید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خفوق

(تَ)

غایب شدن ستاره. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). فروشدن ستاره، سر جنبانیدن از خواب. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: خفق فلان، گذشتن بیشتر از شب، پریدن مرغ. منه: خفق الطائر، تیز دادن ماده شتر. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). خفقت الناقه

لغت نامه دهخدا

خفوق

(خَ)

تیزدهنده. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). منه: ناقه خفوق

لغت نامه دهخدا

خفوق

(خُ)

باریکی میان اسب. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

شفوق

(شَ)

شفیق و مهربان و رحیم. (ناظم الاطباء). شفیق. که بر اصلاح حال کسی آزمند باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به شفیق شود

لغت نامه دهخدا

صفوح

جوانمرد بخشنده عفو کننده، غفور

فرهنگ لغت هوشیار

تفوق

فراخی نمودن در عیش

فرهنگ لغت هوشیار

شفوق

دلسوز، مهربان

فرهنگ لغت هوشیار

صفوی

منسوب به صفی الدین اردبیلی هریک از افراد خاندان صفی الدین اردبیلی، جمع صفیون صفویین (بسیاق عربی) صفویان (بسیاق فارسی)

فرهنگ لغت هوشیار

صفوه

برگزیدگی، برگزیدن، پالودن، روشن و ناب

فرهنگ لغت هوشیار

صفوف

جمع صف، رده ها رسته ها جمع صف رده ها رسته ها

فرهنگ لغت هوشیار

صفور

تهی گشتن خنور

فرهنگ لغت هوشیار

صدوق

راستگو و درستگو

فرهنگ لغت هوشیار

صفیق

پر رو بی شرم، جامه سفت باف، پوست درشت پوست کلفت

فرهنگ لغت هوشیار

صفاق

بسیار سفر کننده، بسیار تصرف کننده در کار تجارت

فرهنگ لغت هوشیار

طفوق

آغازیدن، ماندن درجایی

فرهنگ لغت هوشیار

صفوت

خالص و برگزیده چیزی

فرهنگ لغت هوشیار

صدوق

((صَ))

بسیار راستگو

فرهنگ فارسی معین

صفاق

((ص))

پرده ای است دوجداره و دارای ترشح مخصوص در بین دو جدار که منضم به اعضای داخل بطن و لگن می باشد، صفاق اصل مزودرمی دارد و لایه مجاور به احشاء آن را صفاق احشایی و لایه مجاور به عضلات شکم را صفاق جداری گویند

فرهنگ فارسی معین

صفوت

((صَ وَ))

خالص، ناب، برگزیده، خلوص

فرهنگ فارسی معین

صفوف

((صُ))

جمع صف، رده ها، رسته ها

فرهنگ فارسی معین

تفوق

((تَ فَ وُّ))

برتری یافتن

فرهنگ فارسی معین

معنی صفوق - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما