معنی صغوا - جستجوی لغت در جدول جو

صغوا

لغت نامه دهخدا

میل، رغبت

کوچک، کوچک تر، مقابل کبری، در علم منطق قضیۀ کوچک یا قضیۀ اول مثلاً در «هر انسانی حیوان است»، «هر حیوانٍی جسم است»، «پس هر انسانی حیوان است» قضیۀ «هر انسانٍی حیوان است»، صغراست

فرهنگ فارسی عمید

اغوا

گمراه ساختن، از راه به در بردن، گول زدن

فرهنگ فارسی عمید

صغوالدلو

(صِ وُدْ دَلْوْ)

کنارۀ دلو که دوتا باشد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صغوالمغرفه

(صِ وُلْمِ رَ فَ)

شکم کفلیز. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صغا

(صَ)

میل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صغو

(تَ)

میل کردن یا میل کردن دهن و یکی از دو جانب وی، مائل شدن آفتاب به غروب، مائل شدن نجوم به غروب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صغو

(صِغْوْ)

میل. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صغوالبئر

(صِوُلْ بِ)

کرانۀ چاه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صغواء

(صَ)

آفتاب مائل به غروب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

فغوا

(فَ دِ)

قریه ای است به بخارا. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

اغوا

(اِ)

مأخوذ از تازی. گمراهی. ضلالت. گمراه کردگی. اضلال. فریب. وسوسه. پند و نصیحت بد. برانگیختگی و تحریک و تحریض بر کارهای بد. (ناظم الاطباء). اغواء. گمراه ساختن و رجوع به اغواء شود: محمودیان از دم این مرد (غازی) می باز نشد و حیلت و تضریب و اغوا میکردند. (تاریخ بیهقی ص 230). امروز آن را (قدرخان) تربیت باید کرد تا... مجاملت در میانه بماندو اغوایی نکند. (تاریخ بیهقی). در اغواء و اغراء اوتحریض بر محارست و مغالبت ناصرالدین تضریبی می زد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 197). و هر یکی را بر قهر و قمع آن دیگری اغرا کرد و اغوا نمود. (تاریخ قم ص 8).
- اغوا کردن، اضلال کردن. گمراه کردن. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا