معنی صعفره - جستجوی لغت در جدول جو

سرخی پشت آهو مایل به سپیدی. (منتهی الارب). رنگ اعفر. (از اقرب الموارد). رجوع به اعفر شود، عفره البرد، اول سرما. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، موی قفای شیر و خروس. (منتهی الارب). موی پشت و قفا در شیر و خروس و غیره، که هنگام ستیزه آنها را بر یافوخ و میان سر خود می آورند. (از اقرب الموارد) ، سپیدی غیرخالص. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، ثرید سپید شده. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عفره

(عُ فُرْ رَ)

اخلاط مردم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، عفره البرد و الحر، سختی و اول گرما و سرما، و آن لغتی است در افره، و آن را به فتح اول نیز خوانده اند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صعفصه

(صَ فَ صَ)

سکباجه، یعنی شوربای با سرکه آمیخته، لغت یمانی است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صعتره

(تَ هََ یْ یُ)

چریدن زنبور عسل صعتر را، زینت دادن چیزی را و آراسته کردن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

صعرره

(تَ هََ عُ)

گرد ساختن چیزی را. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

شعفره

(شَ فَ رَ)

شاعری است کلبی که میان او و مرعش مهاجات واقع شد. (منتهی الارب). نام شاعری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عصفره

(خُ)

رنگ کردن جامه را به عصفر. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و چنین جامه ای را معصفر گویند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

زعفره

(تَ مَذْ ذُ)

به زعفران رنگ کردن. (زوزنی). رنگ دادن به زعفران. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج). رنگ زعفرانی دادن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رنگ کردن با زعفران، زرد شدن چون زعفران، بر روی پوشیدن لباس زعفرانی رنگ. (از دزی ایضاً 592) ، زعفران زدن طعام را. (از اقرب الموارد). به همه معانی رجوع به زعفران شود

لغت نامه دهخدا

صعفر

(صُ فَ)

بیض السمک. (بحر الجواهر). تخم ماهی اشبل. ظاهراً صعقر است. رجوع به صعقر شود

لغت نامه دهخدا